Fotografia rodzinna z austriackimi żołnierzami

Zdjęcie grupowe, zgodnie z informacją podaną w wywiadach przez Emilię Leibel wykonane w 1915 r. w czasie święta Pesach. Wtórna odbitka. Ozjasz Grossbart (siedzi pośrodku stołu), dziadek Emilii Leibel, zaprosił żołnierzy austriackich pochodzenia żydowskiego, którzy przebywali w szpitalu zorganizowanym w pobliskim klasztorze, na wspólne obchody. Jeden z żołnierzy ma na rękawie opaskę z czerwonym krzyżem. Na zdjęciu widoczne także kobiety. Jedna z nich, w fartuchu, jakby zatrzymała się na moment robienia zdjęcia podczas nakrywania do stołu. To matka Emilii Leibel, która: „zawsze była oburzona, że ją uchwycono w momencie, kiedy talerz trzyma w ręku” (wywiad rzeka Marii Kłańskiej „Wspomnienia Żydówki krakowskiej”, Kraków 2010, s. 12). Inna kobieta, w ciemnej sukni, siedząc, trzyma chochlę. W tle widoczny obraz, o którym wiadomo z relacji, że był podobizną cesarza Franciszka Józefa.

Mała Emilia siedzi na kolanach oficera w austriackim mundurze. „I to był narzeczony mojej ciotki […] on się w ciotce zakochał […] kiedy był w tym szpitalu […] i poszedł na front, gdzie bardzo prędko zginął. Na Bukowinie. Ja to pamiętam, bo była wtedy żałoba w domu. A ciocia Ela potem długie lata nie chciała w ogóle wyjść za mąż, bo to była jej prawdziwa pierwsza miłość” (z wywiadu rzeki Marii Kłańskiej „Wspomnienia Żydówki krakowskiej”, Kraków 2010, s. 20).

Ewa Małkowska-Bieniek, Przemysław Kaniecki