Forma piernikarska

Wytwórca pierników, czyli piernikarz jest zawodem znanym od średniowiecza. W Kwidzynie ostatni przedstawiciel tej specjalizacji jest wzmiankowany jeszcze po I wojnie światowej, a więc tradycja piernikarska jest bardzo długa. Choć dziś pierniki kojarzą nam się niemal wyłącznie z Toruniem, to warto pamiętać, że jeszcze przed II wojną światową działały mniejsze ośrodki produkujące pierniki na potrzeby rynku lokalnego. Takim miejscem był właśnie Kwidzyn.

Zamek w Kwidzynie posiada w swoich zbiorach wiele zabytków pochodzących z Muzeum Regionalnego Prus Zachodnich w Kwidzynie (Heimatmuseum Westpreussen in Marienwerder). Placówka ta funkcjonowała w mieście w latach 1925-1945. Kierował nią Waldemar Heym, którego zamiłowania archeologiczno-etnograficzne w znacznym stopniu wpłynęły na charakter gromadzonych zbiorów. Forma została zakupiona od Fritza Zimmermanna z Kwidzyna w lutym 1925 roku. Dawny numer inwentarzowy to W. Pr. 148.

Jest to dwustronna forma piernikarska mająca po obu stronach herb Torunia. To jeden z dwóch najczęściej występujących wzorów w zbiorach kwidzyńskich. Płaskorzeźba przedstawia anioła umieszczonego nad bramą miejską. Całość otoczona jest ramką. Warto zaznaczyć, że przedstawienia po obu stronach są bardzo podobne, ale różnią się w zasadniczym szczególe. Twarz anioła została przedstawiona odmiennie. Ponieważ postać ludzka jest trudnym do rzeźbienia obrazem, to właśnie w jej wykonaniu można często dostrzec umiejętności snycerza. I tu zdecydowanie lepiej prezentuje się anioł z tej strony formy, którą oznaczono wyrytymi literami: IEI FH. Zapewne autor umieścił swoje inicjały, co sprawia, że nie do końca jest on bezimienny. Dalsze badania być może pomogą kiedyś poznać dokładniej tego twórcę.

Joanna Jezierska