Ludwik, ks.Burgundii - portret

Z portretu spogląda na nas młody mężczyzna w peruce à la lion. Mężczyzna wydaje się zamyślony, jakby nieobecny duchem. Ma na sobie wierzchnie ubranie w kolorze czerwonym, przy zapięciu i na rękawach haftowane srebrną nitką. To frak, który nieprzypadkowo zapewne pozostaje rozpięty; w zamyśle autora po to, by uwidocznić błękitną wstęgę Orderu Świetego Ducha. Biały koronkowy żabot przywiązany pod szyją dopełnia francuskiego sznytu stroju. Tło utrzymane w jasnym brązie przechodzącym w czerń. W prawym górnym rogu napis kursywą białą farbą: "Louis de Bourbon duc de Bourgogne".

Ludwik de France, Mały Delfin, urodził się w Wersalu jako najstarszy syn Ludwika, delfina Francji i Marii Anny Bawarskiej (1682). Jego dziadkiem od strony ojca był Ludwik XIV, król Francji, a dziadkiem od strony matki - Ferdynand Maria, elektor Bawarii. Wychował się razem ze swoimi młodszymi braćmi; Filipem, księciem Andegawenii (późniejszym królem Hiszpanii) i Karolem, księciem Berry. Za młodu był bardzo arogancki, a zmienił się dopiero pod wpływem swojego nauczyciela - arcybiskupa Cambrai, François Fénelona. Jako 20-letni młodzieniec brał za pozwoleniem Ludwika XIV udział w posiedzeniach rady królewskiej. Po śmierci swego ojca (1711) został nowym delfinem (następcą tronu) i wówczas to, dla odróżnienia, przybrał miano Małego Delfina. Szybko znalazł się pod wpływem partii bigotów, a zwłaszcza arystokratów tworzących tzw. frakcję burgundzką, o dążeniach antyabsolutystycznych i tym samym oponentów Ludwika XIV. Głosili oni utopijną ideę monarchy kontrolowanego przez arystokrację, władzy zdecentralizowanej i jak najrozleglejszych uprawnień przyznanych prowincjom. Przedwczesna śmierć (1711) Małego Delfina pozbawiła jego partię wpływów i nadziei na zmianę ustroju.

Z małżeństwa z Marią Adelajdą Sabaudzką, swoja kuzynką, doczekał się trzech synów, wszyscy nosili imię ojca. Najmłodszym z nich był książę Andegawenii, późniejszy król, Ludwik XV.