List do Tadeusza Perla

List od ojca do syna, datowany (na stronie z adresem) na 20 II 1939, tego samego dnia wysłany, zaadresowany na: Mr | Tadeusz Perl | Paris VI | 22, rue de St Sulpice | Hotel Riviera

Widoczna pieczątka poczty francuskiej na stronie z główną treścią listu. Na rewersie nadrukowany znaczek pocztowy; nadruki - m.in. „POLSKA – POLOGNE | KARTKA POCZTOWA – CARTE POSTALE”.

Treść (pisownia i interpunkcja zmodernizowane):

Mój Drogi! Listy Twoje przychodzą normalnie i żaden nie zaginął. Z numerem francuskim będę w tym tygodniu wiedział, jakie są możliwości. Tutaj zapatrują się na to dosyć sceptycznie z uwagi na tarcia, jakie istnieją w wymianie polsko-francuskiej. Ze Szwalbem [redaktorem „Naszego Przeglądu”] mówiłem. Stwierdził, że ma tylko 2 artykuły, z których jeden z rozważaniami politycznymi nie będzie zamieszczony, a jedynie drugi o Hiszpanii. Zwłokę usprawiedliwia brakiem miejsca z powodu nawału materiału sejmowego. Co do [„]Chwili[”], to nie wiem, czy uprzednio nie przeprowadziłeś korespondencji, a to było potrzebne. Sądzę, że mógłbym znaleźć drogę do [„]Chwili[”] przez dr. Zichera [osoba nierozpoznana; być może ostatnia zapisana litera nazwiska to „w”], który jest dosyć wpływowym na tamtejszym terenie. Mal. [Julian Maliniak? por. list MPOLIN-A50.1.43] napisał jako Zaleski i szykuje artykuł do najbliższego numeru. Pism wczorajszych nie otrzymasz, bo wczoraj byłem w Częstochowie, więc nie miał się kto tym zająć. Natomiast dziś wyszła paczka z polędwicą. Wyślę Ci w tym tygodniu forsę, ale już tylko zł 150. A że w N.P. mało zarobiłeś, więc będzie skąpy miesiąc. Dopiero wczoraj dowiedziałem się, że adw[okat] Frigde [?] był dłuższy czas w Paryżu. Szkoda, bym Cię z nim spiknął. Chodzi około grubych spraw. Pozdrawiam Leon

transkr. Ewa Małkowska-Bieniek, oprac. Przemysław Kaniecki