
Postać przodka
między 1951 — 1991
Muzeum Narodowe w Szczecinie
Jest częścią kolekcji: Kolekcja sztuki dogońskiej
Figurki drewniane popularne w sztuce dogońskiej umieszczane są na ołtarzach, licznie występujących na Masywie Bandiagara.
Wielu naukowców i badaczy próbowało uporządkować i skategoryzować dogońskie ołtarze. Jednym z nich był Marcel Griaule – francuski antropolog, który prowadził u Dogonów badania terenowe. Na podstawie swoich obserwacji i rozmów z informatorami wyróżnił cztery typy ołtarzy: omodivenu, donikere, omosanu, diveyonnugu. Pierwsze dwie grupy wyodrębnił ze względu na miejsca ulokowania. Omodivenu usytuowane są bowiem zawsze poza obrębem wiosek, natomiast donikere znajdują się w ich przestrzeni. Do grupy omosanu M. Griaule zaliczył z kolei wszystkie ołtarze związane z maskami (m. in. buguturu), a do czwartej, ostatniej – ołtarze służące czarownikom, sprowadzające zło i nieszczęście. Powszechnie uważa się, że umiejętności wykorzystywane przez czarowników pochodzą od Andumbulu, niskorosłych istot zamieszkujących busz. Obecnie dogońskie ołtarze dzieli się tylko na dwie grupy i wyróżnia wspólnotowe i osobiste. Pierwsze mogą znajdować się zarówno w obrębie wioski, jak i poza nią, drugie – osobiste ulokowane są zawsze w zagrodach. Ołtarzami osobistymi są na przykład kutogolo i bala – ołtarze mańkutów. Kutogolo budowane jest przez ojca dla syna i poświęcone głowie (ku) dziecka, uważanej za siedzibę myśli i woli. Jego zadaniem jest zwiększenie i wzmocnienie nyama potomka. Ojciec formując ołtarz z ziemi ukrywa w niej cząstki pochodzące od dziecka. Mogą to być paznokcie, włosy, czasami krople krwi. Póki dziecko nie przejdzie inicjacji, ofiary na ołtarzu składa rodzic. Potem z chwilą wejścia w dorosłość opiekę nad kutogolo przejmuje sam zainteresowany. Ołtarz funkcjonuje tylko za życia swojego właściciela, z chwilą jego śmierci jest niszczony.
Ewa Prądzyńska
Inne nazwy
dege
Autor / wytwórca
Wymiary
cały obiekt: wysokość: 34.5 cm, szerokość: 8 cm
Rodzaj obiektu
figura
Technika
kute, techniki snycerskie, ciosane
Tworzywo / materiał
Żelazo, drewno
Pochodzenie / sposób pozyskania
zakup
Czas powstania / datowanie
Miejsce powstania / znalezienia
Właściciel
Muzeum Narodowe w Szczecinie
Numer identyfikacyjny
Lokalizacja / status
nieznany
między 1951 — 1991
Muzeum Narodowe w Szczecinie
nieznany
między 1951 — 2000
Muzeum Narodowe w Szczecinie
nieznany
między 1951 — 1989
Muzeum Narodowe w Szczecinie
odkryj ten TEMAT
Muzeum Pałacu Króla Jana III w Wilanowie
odkryj tę ŚCIEŻKĘ
Ścieżka edukacyjna
0/500
Używamy plików cookie, aby ułatwić Ci korzystanie z naszego serwisu oraz do celów statystycznych. Plikami cookie możesz zarządzać, zmieniając ustawienia swojej przeglądarki internetowej. Więcej informacji w Polityce prywatności.
Używamy plików cookie, aby ułatwić Ci korzystanie z naszego serwisu oraz do celów statystycznych. Plikami cookie możesz zarządzać, zmieniając ustawienia swojej przeglądarki internetowej. Więcej informacji w Polityce prywatności.
Zarządzaj plikami cookies:
Ten rodzaj plików cookies jest niezbędny do funkcjonowania serwisu. Możesz zmienić ustawienia swojej przeglądarki tak, aby je zablokować, jednak strona nie będzie wtedy działała prawidłowo.
WYMAGANE
Służą do pomiaru zaangażowania użytkowników i generowania statystyk na temat serwisu w celu lepszego zrozumienia, jak jest używany. Jeśli zablokujesz ten rodzaj cookies nie będziemy mogli zbierać informacji o korzystaniu z serwisu i nie będziemy w stanie monitorować jego wydajności.