Lofer

Lofer położony jest w Austrii nad rzeką Saalach, 42 km od Salzburga. Czedekowski wyjeżdżał tam na wakacje wraz z żoną i córką. Malował wówczas pejzaże niewielkich formatów. Tradycja letnich wyjazdów nie wygasała mimo upływu lat. W 1962 roku, gdy odwiedził Lofer z Herthą, swoją drugą żoną, powstał bardzo nastrojowy pejzaż, większych niż zwykle rozmiarów. Prawie całe płótno przestawia widok na Reifhorn, wysoki szczyt, który góruje nad miejscowością w otoczeniu innych wzniesień. Spowite w perłowe szarości i rozbielone błękity i zielenie góry wznoszą się nad budynkiem o spadzistym ciemnym dachu, przy którym stoi wieża. Obie budowle utrzymane w kolorze ochry ładnie odcinają się od stłumionych barw gór i otaczającej je zieleni. Dachy niskich domów ciemnieją pośród drzew po obu stronach centralnie namalowanego budynku z wieżą. Przed nim, na pierwszym planie rozciąga się ogrodzona łąka. Pochmurny dzień zapewne późnego lata w małej miejscowości, z oparami mgieł na zboczach. Pejzaż, w którym Czedekowskiemu udało się plastycznie przekazać masywny majestat skalistego Reifhorn z przycupniętym u podnóża niewielkim miasteczkiem. Doskonale wyważone proporcje i malarska liryka tego obrazu pokazuje możliwości artystyczne malarza.

Bolesław Jan Czedekowski (1885-1969) polski malarz, urodzony w Wojniłowie we wschodniej Galicji. Studiował w  wiedeńskiej Akademii Sztuk Pięknych, później był uczniem profesora Kazimierza Pochwalskiego oraz Heinricha von Angelego, dwóch znakomitych portrecistów. Swoją pierwszą pracownię otworzył w Wiedniu i z tym miastem był chyba najbardziej związany w okresie wczesnej działalności artystycznej. Tu także mieszkał w czasie I wojny światowej zyskując powoli uznanie za portrety arystokratek i żon wyższych oficerów. Swoje prace wystawiał w Wiedniu, Paryżu, Warszawie i Krakowie nie zyskując w Polsce początkowo zbyt pochlebnych opinii. Po II wojnie światowej wyemigrował do Stanów Zjednoczonych, a w latach 60-tych powrócił do Wiednia i tu zmarł 8 lipca 1969 roku. Pochowany został w Lofer koło Salzburga. Był dwukrotnie żonaty – pierwszy związek z Wiedenką Eugenią Nell zawarł w 1913 roku i doczekał się córki Heleny. Jako wdowiec poznał Herthę Aujezdecky, która została jego drugą żoną. To dzięki niej Łańcucie muzeum posiada liczne obrazy podarowane przez panią Herthę Czedekowską.

Dorota Błoniarz