Portret Janusza Radziwiłła ks. na Birżach i Dubinkach
Obraz, portret
1. połowa XIX wieku
Muzeum – Zamek w Łańcucie
Jest częścią kolekcji: Malarstwo i rysunek
Portret Janusza Aleksandra Sanguszki, znajdujący się w zbiorach Muzeum – Zamku w Łańcucie, ukazuje opisywaną postać w młodym wieku, frontalnie, na neutralnym tle. Twarz mężczyzny jest nienaturalnie owalna z wysoko podgolonymi włosami. Na twarzy widoczne mocno zarysowane brwi oraz charakterystyczny wąsik. Sportretowana postać jest ubrana w zbroję typu zachodnio-europejskiego. Sanguszko został przepasany biegnącą na wskroś błękitną wstęgą Orderu Orła Białego. Na ramionach mężczyzny spoczywa aksamitny płaszcz w kolorze czerwonym, na którym, po lewej stronie widoczny jest fragment Wielkiej Gwiazdy Orderu Orła Białego.
Po lewej stronie obrazu znajduje się napis, wykonany białą farbą: „Janusz X: Sanguszko. M:W:W:X: Litt. Kopja ze zbioru Wik: hr: Baworowskiego”.
Janusz Aleksander Sanguszko, herbu Pogoń (ur. 1712, zm. 1775.) pełnił wiele zaszczytnych funkcji i urzędów, m.in. generała majora piechoty wojsk koronnych, miecznika wielkiego litewskiego, marszałka nadwornego litewskiego ordynata Ostrogskiego, starosty czerkaskiego i winnickiego. Urodził się w Lubartowie, jako syn Pawła Karola Sanguszko i Marianny Lubomirskiej. Sanguszko odznaczał się starannym wykształceniem, które zdobył głównie w rodzinnym domu. W latach 1733 – 1735 zabiegał o polską koronę. 11 sierpnia 1736 roku został odznaczony w Dreźnie Orderem Orła Białego. Mimo związków rodzinnych, procesował się z Lubomirskimi.
Sanguszko prowadził hulaszczy tryb życia, nie stronił od rozrywek. Miał liczne długi i problemy finansowe. W 1764 roku był elektorem Stanisława Augusta Poniatowskiego (ostatniego władcy Rzeczypospolitej Obojga Narodów) z województwa witebskiego. Posiadał pałac w Lublinie, kamienicę oraz dworek w Krakowie. Zmarł 13 września 1775 w Dubnie (miasto w obecnej Ukrainie), został pochowany w miejscowym kościele bernardynów.
Portret Janusza Sanguszki, pierwotnie należał do Wiktora Baworowskiego. Wiktor Baworowski, herbu własnego (Baworowski) (ur. 1825, zm.1894). Hrabia, mecenas nauki i sztuki, bibliofil, poeta i tłumacza. Założyciel Biblioteki Baworowskich we Lwowie, członek Towarzystwa Naukowego Krakowskiego. Zmarł 3 grudnia 1894 roku we Lwowie.
Yulia Dushka
Autor / wytwórca
Rodzaj obiektu
malarstwo
Technika
olej
Tworzywo / materiał
płótno
Czas powstania / datowanie
Miejsce powstania / znalezienia
Właściciel
Muzeum - Zamek w Łańcucie
Numer identyfikacyjny
Lokalizacja / status
1. połowa XIX wieku
Muzeum – Zamek w Łańcucie
XVIII wiek
Muzeum – Zamek w Łańcucie
2. połowa XX wieku
Muzeum – Zamek w Łańcucie
odkryj ten TEMAT
Muzeum Narodowe w Szczecinie
odkryj tę ŚCIEŻKĘ
Ścieżka edukacyjna