Plakieta - talerzyk owalny

Jeden z sześciu owalnych talerzyków, dekorowanych emalią en grisaille w tonach brązowych, z białymi akcentami. Wspólnym motywem dla zestawu są białe meandrujące linie przy krawędziach kołnierza, przechodzące na osi pionowej w kartusze
wypełnione napisami odnoszącymi się do poszczególnych scen. Pomiędzy nimi wić roślinna. Na rewersie popiersie w profilu, zwrócone w lewo bądź w prawo. Naczynia połączone są w pary zgodnie ze związkiem wynikającym z miłosnej historii opisanej w Metamorfozach Owidiusza.

Dekorację lustra naczynia stanowi scena myśliwska na tle pejzażu. Para psów i biegnący z nimi myśliwi, widoczni po prawej stronie, gonią bobra. Bóbr, widoczny po lewej stronie, zatrzymuje się i odgryza własne genitalia („strój”), aby w ten sposób powstrzymać pościg. „Strój” bobra w średniowieczu stanowił cenne trofeum, któremu przypisywano właściwości lecznicze. W kartuszach na osi plakiety napisy – u góry: Qvelqve fo[…]rachEt, u dołu: SA. vie. Na rewersie, w medalionie, głowa postaci mitologicznej z przedstawieniem wizerunku Narcyza, ukazana
 w profilu zwróconym w prawo, opatrzona podpisem: NARSISVS. Scena, tak jak i pozostałe z kompletu, wykonana została zapewne wg ryciny zamieszczonej we francuskich edycjach dzieła Andrei Alciato Emblematum liber, przygotowanych przez Guillaume’a Roville’a z Lyonu (1548), gdzie dodatkowo wizerunek opatrzony został inskrypcją. Tworzy parę z naczyniem dekorowanym na rewersie wizerunkiem nimfy Echo, w profilu zwróconym w prawo (Wil.212).

Talerzyk był pokazywany warszawskiej publiczności podczas Wystawy starożytności i przedmiotów sztuki w 1856 r. w pałacu hr. Augustostwa Potockich przy Krakowskim Przedmieściu 32 (dziś: Muzeum Uniwersytetu Warszawskiego). Opisano go (błędnie) w katalogu tej wystawy pod pozycją 791/5.

Joanna Paprocka Gajek