treść serwisu

Portret Zofii Jachimeckiej

popiersie

Jest częścią kolekcji: Europejscy klasycy nowoczesności

Nota popularyzatorska

Konstanty Laszczka już jako dziecko rzeźbił w drewnie oraz modelował w glinie figurki zwierzęce, religijne i karykatury nauczycieli szkoły elementarnej w Dobrem na Mazowszu. W 1885 roku, dzięki pomocy materialnej Jana Ostrowskiego, właściciela pobliskiego majątku, wyjechał do Warszawy, by praktykować w warsztacie neoklasyka Jana Kryńskiego. Po śmierci mistrza w 1890 roku Laszczka przeniósł się do pracowni Ludwika Pyrowicza – medaliera i portrecisty wykształconego w Klasie Rysunkowej Wojciecha Gersona. Zaangażowanie społeczno-patriotyczne zainspirowało cykl wizerunków wybitnych postaci historycznych, które zdobyły pierwszą nagrodę w konkursie rozpisanym przez Towarzystwo Zachęty Sztuk Pięknych (1890). Stypendium pozwoliło artyście wyjechać na pięcioletnie studia do Paryża. W latach 1890–1892 kształcił się u Antoine’a Merciera w Académie Julian, a następnie u Alexandre’a Falguière’a w Szkole Sztuk Pięknych (1892–1896). Tam też uczestniczył w prywatnym kursie drobnej plastyki u Jeana-Léona Gérôme’a. W 1896 roku Laszczka powrócił do Warszawy, gdzie otrzymał posadę nauczyciela rysunku na pensji żeńskiej Anieli Hoene oraz w szkole handlowej Edwarda Aleksandra Rontalera. W 1899 roku został wykładowcą Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie. Tam powstały secesyjne figury kobiece Żal (1901) i Zrozpaczona (1902), portrety pisarzy (Stanisława Wyspiańskiego, 1907; Juliusza Słowackiego, 1927; Adama Mickiewicza, ok. 1930) i aktorek (Heleny Sulimy, 1901; Stanisławy Wysockiej, 1903/1904). Zofia Jachimecka z domu Godzicka, uwieczniona w latach 1911–1912, łączyła oba środowiska jako tłumaczka klasyki francuskiego i włoskiego dramatu. Jednocześnie, prowadząc z mężem Zdzisławem – muzykologiem, kompozytorem, wykładowcą Uniwersytetu Jagiellońskiego – popularny krakowski salon, stała się muzą wielu malarzy i rzeźbiarzy, między innymi Teodora Axentowicza, Xawerego Dunikowskiego i Stanisława Ignacego Witkiewicza.

Szymon Piotr Kubiak



Sygnatury i napisy:

Sygnatura: na lewym rękawie; Laszczka

Informacje o obiekcie

Informacje o obiekcie

Autor / wytwórca

Laszczka, Konstanty (1865–1956)

Wymiary

cały obiekt: wysokość: 59 cm, szerokość: 42 cm

Rodzaj obiektu

rzeźba

Technika

odlewanie

Tworzywo / materiał

gips

Pochodzenie / sposób pozyskania

zakup

Czas powstania / datowanie

między 1911 — 1912

Miejsce powstania / znalezienia

powstanie: Kraków (województwo małopolskie)

Właściciel

Muzeum Narodowe w Szczecinie

Numer identyfikacyjny

MNS/SE-P/21

Lokalizacja / status

obiekt nie jest teraz eksponowany

Może Cię również zainteresować:

Dodaj notatkę

Edytuj notatkę

0/500

Jakiś filtr
Data od:
Era
Wiek:
+
Rok:
+
Data do:
Era
Wiek:
+
Rok:
+
asd