Biurko

Biurko klasycystyczne, dwuczęściowe, składające się ze stolika i nadstawki. Stolik biurka został wsparty na czterech lekko zbieżnych nogach o przekroju kwadratu z zaznaczonym w dolnej części obiegającym paskiem. Carga stolika zawiera w przedniej części szufladę, i jest dekorowana z trzech stron fryzem składającym się z naprzemiennie ułożonych naprzemiannie okrągłych madalionów z brązu z motywem antykizującej głowy męskiejoraz rozet, obwiedzionych czarną taśmą. Blat jest rozkładany na zawiasach, od wewnątrz obity zielono farbowaną skórą, obwiedzioną złotym paskiem i tłoczonym ornamentem plecionkowym z lilią w narożach. Nastawa ma formę szafki, u góry posiadającej biały blat marmurowy otoczony listwą i balustradką. Część przednia nastawy jest dwudrzwiowa, ozdobiona prostokątnymi płycinami obwiedzionymi listwą i perełkowaniem z brązu. W rogach płycin umieszczono rozetki. W prostokącie płyciny znajduje się owal z ornamentu perełkowego, a w nim plakietka przedstawiająca róg obfitości. W prawych drzwiczkach umieszczony został zamek o kluczynie zakrytej rozetką, w lewych sama ślepa rozetka markująca zamek. Szafka nadstawki mieści wewnątrz dwie szuflady.

Jest to przykład mebla zwanego bonheur-du-jour czyli szczęście dnia. Ten niewielki, ale bardzo praktyczny mebel pisarski wykształcił się we Francji około połowy XVIII wieku. W bardziej rozbudowanej formie posiadał liczne skrytki i szufladki, a nadstawka często miała przeszklone drzwiczki lub wprawione w nie grafiki.

Zakup Muzeum Narodowego w Warszawie od osoby prywatnej w 1964 roku, przekazany następnie do zbiorów wilanowskich.