Mały Satyr

Marmurowe popiersie małego satyra nie jest dziełem jednolitym. Głowa wykonana została w Rzymie, zapewne w 2 ćw. I w., fragment torsu i postument dodany został przez restauratora rzeźby w XVIII w. Mały satyr przedstawiony został z twarzą o rysach dziecka, z różkami na czole. Jego głowę zdobi wieniec z gałązki winorośli. Satyrowie to w mitologii greckiej leśne bóstwa, wchodzili w skład orszak Dionizosa, boga wina, tańcząc i śpiewając na jego cześć. Przedstawiani byli w półludzkiej i półzwierzęcej postaci, z koźlimi nogami, ogonem i uszami. Popiersie małego satyra nabyte zostało przypuszczalnie przez ksieżnę Izabelę Lubomirską (1736-1816), właścicielkę łańcuckiego zamku, podczas jej pobytu we Włoszech w latach 1785-1786. Eksponowane jest w Galerii Rzeźb.  

Barbara Trojnar