Rożek

W miejscowości Bielsko (powiat opolski) archeolodzy podczas badania cmentarzyska ciałopalnego z epoki brązu natknęli się na interesujący zabytek. Był nim, wykonany z gliny i mający niewielkie wymiary (o długości zaledwie 7 cm) – rożek.

Jak widać na zdjęciu, przedstawiony artefakt przypomina róg – posiada delikatnie zaokrąglony szpic, który jest odchylony w stosunku do ścianek. Został wykonany około 3 tysięcy lat temu przez zamieszkującą tereny obecnej Polski ludność, którą archeolodzy identyfikują jako kulturę łużycką.

Technika wykonania zabytku była dość prosta – ulepiono go ręcznie z gliny wymieszanej z piaskiem, a następnie wypalono w ogniu. Dzięki temu rożek był bardziej trwały i mniej przepuszczał płyny. Było to o tyle istotne, że niewątpliwie artefakt ten został stworzony do spożywania płynów.

Znalezienie opisywanego zabytku, jak też wielu mu podobnych, na cmentarzyskach, które badają archeolodzy, powoduje, iż wielu badaczy stawia hipotezy o rytualnej roli tego niewielkiego naczynia. Podczas odbywających się na cmentarzu rytuałów zadusznych ówczesna ludność za pomocą rożków mogła wznosić toasty za zmarłych.

Znaleziska takich ceramicznych wytworów nie ograniczają się tylko do cmentarzysk. Znajdowano je również na pozostałościach po osadach, co może świadczyć o tym, iż takie rożki były wykorzystywane także w domu, podczas uczt czy spotkań.

Interesująca jest też sama konstrukcja rożka, która uniemożliwiała postawienie go w pozycji pionowej, co sprawiało, iż pijący z niego musiał opróżnić naczynie do końca, aby nic nie zostało wylane.