List do Ireny Rybczyńskiej

List siódmy Arnolda Majorka do Ireny Rybczyńskiej, z Chylic, na dwóch kartkach (bifolium), zapisane trzy strony. Dopiski wskazujące kolejność listu w korespondencji – ręką adresatki.

Pełna treść:

Kochanie, dziękuję za list. Sądziłem, że się zobaczymy. Oczekiwałem Cię przez te 3 dni (dzisiaj środa) na stacji – na próżno. Jednocześnie: Mama nie daje znać o sobie, więc jestem trochę smętny. W ogóle nuda wobec niepogody i braku zajęcia, poza lekcjami, które dzięki usilnym staraniom Wald[emara] redukuje się ad minimum. Nic się szczególnego nie dzieje ani na zewnątrz, ani wewnątrz. Przejechał mnie dzisiaj z wielkim impetem jakiś zwariowany rowerzysta. Jechał z taką szybkością, że zderzywszy się ze mną, odrzucił mnie na kilka metrów. Wpadłem gwałtownie na parkan, na szczęście poza ogólnym wstrząsem i nieznacznymi zadrapaniami innych obrażeń nie odniosłem. Podarł mi tylko fatalnie koszulę (fatum jakieś z tymi koszulami, a Ty śmiejesz się, że ja fatalista!), więc znowu kłopot gospodarski. A niechże to diabli porwą! Żeby to człowiek miał przynajmniej żonę! Jakiż to wspaniały przyrząd do reperacji bielizny i innych domowych robótek! Boli mnie głowa od tego „ogólnego wstrząsu” i ręka także. Więc wybacz nieporządne pismo i traktuj ten list jako list człowieka świeżo przejechanego przez rower. Nie chcę jednak zwlekać z pisaniem do Ciebie, bo obawiam się, że znowu zastosujesz sankcje i pozwolisz mi długo czekać na Twój list. Bywaj! Ściskam Twoje łapki a


oprac. Przemysław Kaniecki; transkrypcja listu: Marta Kapełuś