Stolik prostokątny

Stolik nocny jest skromną formą francuskiego table de chevet w stylu Ludwika XV. Niemal na każdym przedstawieniu rokokowej sypialni odnajdujemy tego typu mebelek. Jego konstrukcja jest niezwykle prosta: korpus ma kształt prostopadłościanu pozbawionego przedniej ścianki, który w swym wnętrzu mieści tylko jedną komorę. Narożniki korpusu płynnie przechodzą w cztery smukłe, lekko wygięte nóżki o przekroju kwadratu, zwężające się ku dołowi. Wierzch kryty jest białym marmurem; nieco wyższe ścianki tworzą wokół niego galeryjkę zabezpieczającą drobne przedmioty na nim kładzione przed spadaniem.

Stolik jest niemal pozbawiony zdobień, jedyną jego dekorację stanowi gładka powierzchnia polerowanego drewna i lekkie wygięcia nóżek. Głębię koloru podkreślała politura, dodając mu dyskretnego połysku. Jasny kolor marmurowego blatu był trafnym uzupełnieniem kompozycji barwnej. W 1932 r. wchodził w skład wyposażenia Pokoju Zielonego przy łazience ks. Izabeli Lubomirskiej w pałacyku gucińskim należącego do Potockich. Kolejny właściciel August Potocki przeniósł go do Pałacu Wilanowskiego przed 1867 r. .

W zbiorach wilanowskich znajduje się jeszcze dwa zbliżone konstrukcją stoliki nocne.

AK

wilanowska kolekcja,