Rama

Rama została wykonana na wzór snycerskich opraw obrazów lub luster z okresu rokoka, czyli schyłkowej fazy baroku europejskiego. Jest powieleniem zaczerpniętym z XVIII-wiecznych wzorników, bądź naśladownictwem nieokreślonego wyrobu snycersko-sztukatorskiego z epoki. W 2 poł. XIX wieku, w ogólnym nurcie historyzmu, ogromną popularnością cieszyła się estetyka powtarzająca formy francuskiego baroku, a zwłaszcza jego końcowej fazy, co dla sztuk plastycznych przyjęło nazwę „kostiumu francuskiego”.

Omawiany zabytek powstał na fali zachwytu lekkimi i lśniącymi formami rokoka. Był to jeden z możliwych wyborów w zakresie wystroju rezydencji, które były wznoszone w 2 połowie XIX wieku przez dynamicznie wyłaniającą się warstwę społeczną, zwaną „arystokracją kapitałową”. Rekrutujący się często z niższych warstw społecznych przemysłowcy, chcąc dorównać wizerunkowo tej części społeczeństwa, która dzięki „starym pieniądzom” żyła w otoczeniu dzieł sztuki, ochoczo zamawiali naśladownictwa artystycznych wyrobów minionych epok. Najprawdopodobniej omawiana rama stanowiła element wystroju miejskiego pałacu nieznanego przemysłowca.

Bartłomiej Butryn