Potocki Kajetan (1743/50-1803) - portret

Popiersie męskie ze zbiorów Muzeum Pałacu Króla Jana III w Wilanowie przedstawia hrabiego Kajetana Potockiego herbu Pilawa (Srebrna) (ok. 1745-1802), syna Eustachego Potockiego i jego żony Marianny z Kątskich (Kąckich), jednego ze starszych braci Stanisława Kostki Potockiego (1755-1821). Ów „zapomniany potomek sławnego rodu”, jak nazywa Kajetana Potockiego Zbigniew Anusik, pełnił funkcje starosty: urzędowskiego, dymirskiego i korytnickiego. W 1790 r. wstąpił w związek małżeński z Anną z domu hrabianką Cetner herbu Przerowa (1764-1814), córką Ignacego Aleksandra Cetnera i Ludwiki z Potockich (1. voto księżna Sanguszko-Kowelska, 2. voto księżna Sapieżyna, 3. voto hrabina Potocka, 4. voto księżna de Lambesc).

Portretowany jest mężczyzną prawdopodobnie w średnim wieku, odzianym w czerwony frak z kropkowanym deseniem (i małym, wąskim, czarnym kołnierzykiem, zapiętym pod szyją), którego rozchylone poły odsłaniają spodnią białą kamizelkę i skromnych rozmiarów biały koronkowy żabot. Hrabia ma na głowie modną pudrowaną perukę, całkowicie odsłaniającą czoło. Tło gładkie, w odcieniach szarości i zgaszonej zieleni.

Kopia opisywanego dzieła znajduje się w zbiorach Muzeum Okręgowego w Tarnowie (2. poł. XVIII w., technika olejna, płótno, 69 x 62 cm; nr inw. MT-A-M/3836).

Kajetan Potocki (ok. 1745-1802); Eustachy Potocki; Marianna z Kątskich (Kąckich) Potocka; Stanisław Kostka Potocki (1755-1821); Anna z Cetnerów Potocka (1764-1814); Muzeum Okręgowe w Tarnowie.

Agnieszka Woźniak-Wieczorek