Szelki do niewodu (3 sztuki)

Szelki były narzędziem pomocniczym używanym podczas połowu niewodami – wielkimi i ciężkimi sieciami matniowymi. Składały się z parcianego pasa, drewnianego drążka oraz krótkiego sznura zakończonego gałką. Rybak zapinał pas wokół talii, drążek trzymał przed sobą, a gałkę zaczepiał o linę skrzydła niewodu. Poruszał się do tyłu. Po wyciągnięciu określonego odcinka sieci odczepiał gałkę, przesuwał się bliżej brzegu i ponawiał czynność, do momentu wyciągnięcia z wody całego niewodu. Zaletą szelek było wykorzystywanie podczas pracy siły całego ciała, a nie tylko rąk. Przy wyciąganiu niewodu pracowały całe rodziny rybaków, w tym starsze dzieci. Znajdujący się w zbiorach Działu Etnografii Pomorza Muzeum Narodowego w Szczecinie zbiór trzech szelek pochodzi z przełomu XIX/XX wieku, z nadbałtyckiej miejscowości Niechorze. Dwie z nich są znakowane takim samym merkiem, znakiem właściciela ¬złożonym z kombinacji kresek. Niewód był własnością maszoperii, czyli zespołu rybaków wspólnie prowadzących połowy, natomiast drobne narzędzia i sprzęty pomocnicze, takie jak szelki, były własnością poszczególnych rybaków. Stosowanie merków było powszechne, każda rodzina miała własny, dziedziczony z pokolenia na pokolenie.

Agnieszka Słowińska