Postument

Jedna z pary (Wil.995/1, Wil.995/2) szczególnie cennych przyściennych postumentów z epoki Ludwika XIV przypisanych warsztatowi paryskiego ebenisty Nicolas Sageot. Obok najwyższej klasy mistrza markieterii André-Charlesa Boulle’a dzieła Sageot cieszyły się najwyższym uznaniem dworskiej klienteli.

Mebel w formie filaru o przekroju zbliżonym do kwadratu z korpusem zwężającym się ku dołowi, stojącym na nieco szerszym cokole. Zwieńczenie stanowi forma nawiązująca do kapitelu. Główny walor mebla stanowi inkrustowana dekoracja w kontrastowym zestawieniu czerni hebanu i złoconego mosiądzu pokrywająca głownie powierzchnie fasadowe. Misternie wycięta z mosiężnej blachy i forniru hebanowego tworzy skomplikowany ornament arabeskowy inspirowany wzorcami niedoścignionego przez wieki mistrza Jeana Béraina (1640-1711). Powierzchnie mebla fornirowane hebanem stanowią tło dla dekoracji w części fasadowej korpusu i kapitelu markieterią z finezyjną kompozycją arabeskową o układach symetrycznych wykonaną z mosiądzu i szylkretu. Bogato rzeźbione mosiężne listwy z rytmicznie powtarzającymi się regencyjnymi motywami tworzą ramy inkrustowanych kompozycji, akcentują podziały konstrukcyjne mebla i podkreślają kształty powierzchni. Mosiężna plakietka z maską przedstawiającą głowę mężczyzny z sumiastymi wąsami i brodą w wieńcu z liści umieszczona na osi cokołu zamyka kompozycję fasadową.

Boki postumentu zdobione są dużymi mosiężnymi plakietami w formie zawieszonej na wstędze związanej kokardą kompozycji owalnego medalionu z symbolami miłości (dwa płonące serca pod wiankiem kwiatów), strzał, płonącej pochodni, gałązek lauru i kwiatów powiązanych ze sobą. Ich treści symboliczne niosą życzenia pomyślnego małżeństwa.

AK

wilanowska kolekcja, warsztat francuski, markieterie