Wazon z zakrętką

Porcelanowy wazon o butelkowatym kształcie na niskiej stopce, o smukłym, kulistym brzuścu i długiej, stosunkowo wąskiej szyjce, zakończonej trzyczęściową gwintowaną metalową zakrętką. Powierzchnia wazonu została pokryta półprzejrzystym, seledynowym szkliwem. Kolorystyka ta nawiązuje do jadeitu, który był bardzo cennym i niezwykle pożądanym materiałem w kulturze chińskiej i japońskiej.

Wyroby nazywane „seladonami” to przedmioty o charakterystycznej jasnozielonej barwie, które biorą swój początek właśnie w Chinach. W trakcie panowania dynastii Tang (618-907) były eksportowane do Indii, Egiptu i Persji, co dodatkowo świadczy o ich walorach artystycznych. Od XIV wieku zielona ceramika trafiła na rynek europejski.

Zielone wyroby uzyskiwano pokrywając przedmiot przed nałożeniem szkliwa tzw. płynną gliną z dodatkiem tlenku żelaza. Podczas wypału następowała reakcja chemiczna, dzięki której uzyskiwano zamierzoną barwę. W zależności od proporcji tlenku żelaza przedmiot wybarwiał się na kolor niebieski, oliwkowy i czarny.

Podczas długiego panowania cesarza Qianlong (1735-1796) doskonalono techniki wytwarzania porcelany, ale estetyka nawiązywała do dawnych osiągnięć. Wazon ten powstał z dużym prawdopodobieństwem w jednej z wytwórni w słynnym Jingdezhen podczas panowania Qianlong z przeznaczeniem na eksport do Europy. Metalowa zatyczka najpewniej jest późniejszym, europejskim dodatkiem do wazonu.

Wazon ten zdobił dawne, nieistniejące już Pokoje Chińskie zlokalizowane na piętrze korpusu pałacu. Zaprojektował i zaaranżował je Stanisław Kostka Potocki jako wyraz zainteresowania sztuką dalekowschodnią i swoich pasji kolekcjonerskich.