Jerzy Potocki

Jerzy Potocki (1889 – 1961) był synem Romana i Elżbiety z Radziwiłłów, właścicieli zamku w Łańcucie, bratem Alfreda Potockiego, ostatniego ordynata łańcuckiego. Studiował prawo na Uniwersytecie Lwowskim i w Oxfordzie oraz rolnictwo w Halle. W czasie pierwszej wojny światowej służył w armii austriackiej, a w Polsce niepodległej w Wojsku Polskim w 3 pułku ułanów w stopniu rotmistrza. W latach 1919-1920 był adiutantem Józefa Piłsudskiego. W 1930 r. został senatorem Rzeczypospolitej Polskiej. Administrował odziedziczonym po ojcu majątku Pomorzany w powiecie zborowskim. Podróżował m.in. do Afryki i Indii, opublikował Wspomnienia myśliwskie z Indii (Lwów 1927), Na wojnie i na łowach (Warszawa 1932). W latach 1933-1936 był ambasadorem Rzeczypospolitej Polskiej w Ankarze, później w Waszyngtonie do 1940 r. Następnie osiadł w Limie, był żonaty z Peruwianką Susaną Rosą Yturregui y Orbegoso. Brązowe popiersie Jerzego Potockiego wykonał Roman Biliński (1897 – 1981) w 1935 r. w Ankarze, rzeźbiarz i malarz, w Polsce mało znany. Studiował we Lwowie, Krakowie i Kijowie. Mieszkał w Instambule, gdzie wykładał malarstwo w amerykańskim College Roberts. W 1945 r. osiadł w Bordighera (Włochy). Popiersie przedstawia Potockiego z włosami zaczesanymi do tyłu, w koszuli, z krawatem, w kamizelce i marynarce. Charakterystyczna jest faktura rzeźby: zbrużdżona, załamująca światło.

Barbara Trojnar