Machiny wojenne i liście

„Machiny wojenne i liście” – uporządkowana w pasowym układzie martwa natura Teodora Boka raz jeszcze przypomina szeroki repertuar ulubionych motywów artysty, jak machiny wojenne – są tu: machina-statek-czołg, machina z dwoma lufami na kołach i walcu, machina zbita z drewna, z hakiem, machina-armata na skrzyni z napisami: 780, GM i wozie; figury geometryczne – cztery stożki, prostopadłościenne i owalne; broń – dwa miecze o ozdobnych rękojeściach wbite w donicę (?) z kwiatami; wreszcie tańcząca postać oraz wklejone zasuszone liście. W jednym z paneli tej martwej natury widzimy wieżyczkę z lufą z celownikiem. I w tym momencie słyszymy sarkastyczny śmiech artysty, który dodaje pod lufą napis ARMATA (ze strzałką), u dołu napis: KOŁ, od którego prowadzą strzałki do czterech kół.

Złożona z wyczuciem estetyki, pastiszowo ujęta martwa natura jest grą – dosłowną, narysowaną w jednym kwadracie rozgrywką w kółko i krzyżyk – i grą z nami, widzami, z naszymi przyzwyczajeniami, z rutyną naszego kontaktu ze sztuką. W ostatniej scenie artysta wkleił ususzony liść z naklejonym na ogonku kawałkiem papieru z nakreślonym zarysem ogonka oraz cyframi 1, 2 po obu stronach. I narysował jego cień. Ale dlaczego znalazł się tam jeszcze narysowany liść-stożek? Odkrycie tego zostawiamy pomysłowości i wrażliwości naszych widzów.

Renata Piątkowska