Szafka kątowa

Szafka kątowa jest przyściennym meblem o rzucie ćwierć koła. Jej korpus o prostych ściankach wsparty jest na trzech niskich nóżkach: dwóch przednich zwężających się ku dołowi dekorowanych kanelowaniem i jednej tylnej, prostej. Od góry przykryty jest marmurowym białym blatem bez profilowania. Wnętrze szafki wyposażone jest w jedną półkę. Dwuskrzydłowe drzwiczki zamykane są na  klucz. Fasada pokryta mahoniowym fornirem dekorowana jest elementami nawiązującymi do antycznej architektury akcentowanymi ciemniejszym odcieniem brązu. Poniżej marmurowej krawędzi blatu pas dekoracji nawiązuje do architektonicznego motywu belkowania, listwy flankujące fasadę mebla i listwa łącząca skrzydła drzwiczek zdobione są kanelowaniem, u dołu i u góry zakończone kostkami z rozetkami. Płaszczyzny skrzydeł drzwiczek zdobią prostokątne płyciny o wciętych pod kątem prostym narożnikach podkreślone ciemniejszym półwałkiem.

Jasnym akcentem kontrastującym z ciemnym brązem drewnianych powierzchni jast biały kolor marmurowego blatu i złoty dekoracyjnych plakietek z brązu przedstawiających symboliczne elementy architektury z festonami tkanin.

Szafki kątowe będące częścią wyposażenia wnętrz pałacowych są częścią ich stylizacji i występują najczęściej parami tworząc symetryczne kompozycje. Parą tej szafki kątowej jest mebel o numerze inwentarza Wil.4064.

AK

wilanowska kolekcja, warsztat polski