Portret kobiecy ujęty en trois quatres
Portret kobiety
1. połowa XIX wieku
Muzeum – Zamek w Łańcucie
Jest częścią kolekcji: Przybory kominkowe
Szczypce kominkowe żelazne, kute, o prostych, gładkich ramionach o okrągłym przekroju, ozdobionych u nasady parami krótkich wywiniętych wąsów i połączonych okrągłym, płaskim przegubem, opatrzonym u góry krótkim, gładkim, podłużnym uchwytem, nieco rozszerzającym się ku końcowi i zakończonym małą kulką. Ramiona w połowie długości są ozdobione wąską przewiązką, poniżej której rozszerzają się dzwonowato, po czym raptownie się zwężają i dalej rozszerzają cebulowato, żeby niżej łagodnie powrócić do pierwotnej średnicy. Końce ramion są mocno spłaszczone i rozklepane w formę łezkowatych stopek.
Kiedy w czasach paleolitu człowiek nauczył się używać ognia, zaraz potem zaczął używać pierwszego narzędzia pomocnego w jego podtrzymywaniu, czyli ożogu. Było to nic innego niż wybrana z opału gałąź, zapewne grubsza i możliwe, że świeższa od pozostałych. Poruszanie nią w ognisku pomagało podtrzymać ogień oraz utrzymać go w wyznaczonych ramach paleniska. Z czasem to najprostsze z narzędzi wyewoluowało w pogrzebacz, a potem dołączyły do niego kolejne przybory, takie jak szczypce oraz szufelka.
W krajach anglosaskich poza pogrzebaczem szczypce są od zawsze podstawowym przyborem kominkowym, służącym do przekładania opału na palenisku. Z kolei Francuzi praktycznie w ogóle nie mają tradycji używania pogrzebacza, bo jego funkcję pełnią w tym kraju właśnie szczypce, od angielskich różniące się jednak konstrukcją – zamiast płaskiego przegubuu mają u góry szeroką, półokrągłą, płaską sprężynę, która mocniej utrzymuje ramiona w jednej płaszczyźnie, więc cała konstrukcja jest sztywniejsza niż angielska i dzięki temu można ich używać nie tylko do ostrożnego podnoszenia głowni.
Omawiany przedmiot to właśnie proste szczypce w typie angielskim, tworzące klasyczny komplet z pogrzebaczem o numerze Wil.3448.
Autor / wytwórca
Wymiary
cały obiekt: wysokość: 73,0 cm, szerokość: 8,0 cm
Rodzaj obiektu
sprzęt do kominka
Technika
kucie
Tworzywo / materiał
Żelazo
Czas powstania / datowanie
Właściciel
Muzeum Pałacu Króla Jana III w Wilanowie
Numer identyfikacyjny
Lokalizacja / status
1. połowa XIX wieku
Muzeum – Zamek w Łańcucie
XVIII wiek
Muzeum – Zamek w Łańcucie
4. ćwierć XVIII wieku
Muzeum – Zamek w Łańcucie
odkryj ten TEMAT
Muzeum Narodowe w Szczecinie
odkryj tę ŚCIEŻKĘ
Ścieżka edukacyjna