Pochewka noża
476 — 1100
Muzeum Narodowe w Szczecinie
Jest częścią kolekcji: Wczesne średniowiecze na Pomorzu
Niektóre drobne przedmioty codziennego użytku we wczesnym średniowieczu noszono w skórzanych pochewkach przytraczanych do pasów. Wykonywano je z odpowiednio wyciętego i dopasowanego do kształtu przedmiotu z jednego kawałka skóry. Krawędzie pochewek łączono rzemieniem lub zszywano nićmi. Często stosowanym elementem spełniającym funkcję konstrukcyjną, wzmacniającą oraz dekoracyjną pełniły metalowe okucia, najczęściej wyrabiane ze stopów miedzi. Mocowano je w różnych miejscach pochewki, najbardziej narażonych na rozerwanie lub rozcięcie. We wczesnym średniowieczu poza okuciami ze stopów metali kolorowych stosowano niekiedy podłużne okładziny wyrabiane z poroża. Natomiast w okresie późnego średniowiecza dominującym surowcem do produkcji charakterystycznych długich okuć stało się żelazo. Wczesnośredniowieczne okucie z Cedyni odkryto w grobie szkieletowym z XI wieku wraz z żelaznym nożem i dwoma brązowymi nitami. Wykonano je z kawałka cienko rozklepanej prostokątnej blaszki ze stopu miedzi. Po obu stronach, w centralnej części znajdują się pojedyncze, wypukłe guzki otoczone drobnymi wybrzuszonymi punkcikami. Ornament wykonano metodą puncowania. Krawędzie zdobi delikatna grawerka imitującą jodełkę. Okucie pierwotnie przymocowane było do dolnej części skórzanej pochewki za pomocą dwóch miedzianych nitów.
Grzegorz Durdyń
Autor / wytwórca
Wymiary
cały obiekt: wysokość: 2.1 cm, szerokość: 2.6 cm
Rodzaj obiektu
okucie, ozdoba
Technika
grawerowanie, cyzelowanie, gięcie, wycinanie
Tworzywo / materiał
stop miedzi
Pochodzenie / sposób pozyskania
badania terenowe
Czas powstania / datowanie
Miejsce powstania / znalezienia
Właściciel
Muzeum Narodowe w Szczecinie
Numer identyfikacyjny
Lokalizacja / status
476 — 1100
Muzeum Narodowe w Szczecinie
951 — 1050
Muzeum Narodowe w Szczecinie
1001 — 1100
Muzeum Narodowe w Szczecinie
odkryj ten TEMAT
Muzeum Okręgowe w Toruniu
odkryj tę ŚCIEŻKĘ
Ścieżka edukacyjna