Widelec

Czterozębny, deserowy widelec jest jednym z siedemdziesięciu dwóch widelców zachowanych w wilanowskiej kolekcji. Co ciekawe, komplet na 72 osoby wykonany został przez dwóch złotników. Łyżki i widelce wykonał Dominique F. Naudin, a noże Martin G. Biennais.

Widelec został wykonany ze srebra złoconego, a jego trzonek pokrywa precyzyjna odlewana i cyzelowana dekoracja. Awers uchwytu ozdobiony został symetryczną arabeską z wizerunkiem pawia w owalnym medalionie otoczonym szlakiem z podwójnych kropek i kresek. Dekorację rewersu stanowi ornament groteskowy z symetrycznie ułożoną wicią roślinną, głową – Meduzy?, parą rogów obfitości oraz owalem prezentującym herb Potockich - Pilawa. Szczegółowo cyzelowany herb na tarczy pod koroną hrabiowską ze strusimi piórami otoczony został od dołu szarfą z dewizą rodową "Scutum Opponebat Scutis" i ujęty w owal zwieńczony motywem arabesek. Podobnie jak na awersie, brzeg trzonka opasuje szlak z podwójnych kropek i kresek. Miejsce styku trzonka z czerpakiem pokryto wydłużonymi owalami wypełnionymi dekoracją roślinną.

Widelec deserowy jest nieznacznie mniejszym sztućcem od tzw. obiadowego. Był używany podczas śniadań i kolacji oraz jako sztuciec do przystawek podczas wielodaniowych obiadów. Dobrym zwyczajem w zamożnych domach było wymienianie sztućców po każdym daniu.

Zespół nakryć jest wiązany z Aleksandrą Potocką, córką Stanisława Septyma Potockiego i żoną Augusta Potockiego, właściciela Wilanowa od 1845 r. O pochodzeniu nakryć świadczy zapis w inwentarzu Pałacu z 1867 r., że komplet stanowi własność „J. W. Hrabiny Pani”. Ponadto, na podstawie treści dokumentów z kolekcji  AGAD AGWIL stwierdzono  istnienie w XIX w. co najmniej dwóch kolejnych kompletów nakryć. . W 2019 r. z antykwariatu w Zurichu, Muzeum otrzymało nadzwyczajną ofertę, na podstawie której kupiono do zbiorów zestaw sztućców deserowych na 12 kolejnych osób (Wil.6260/1-39).

Joanna Paprocka Gajek