Radziwiłł Jerzy (1556-1600) - portret

Wizerunek popiersiowy przedstawia kardynała Jerzego Radziwiłła (1556-1600), syna księcia Mikołaja Radziwiłła zwanego „Czarnym” (1515-1565), wojewody wileńskiego i jego żony Elżbiety z Szydłowieckich (1533-1562). Podobnie jak bracia, między innymi Mikołaj Krzysztof Radziwiłł zwany „Sierotka” (1549-1616), Jerzy wrócił do wyznania rzymskokatolickiego pod wpływem kazań jezuity Piotra Skargi. Zmarł w nieistniejącym obecnie pałacu rodziny Orsinich w Rzymie.

Na portrecie ze zbiorów Muzeum Pałacu Króla Jana III w Wilanowie został ukazany jako ciemnowłosy, brodaty (i wąsaty) mężczyzna w średnim wieku, w stroju kardynalskim, który tworzy czerwona sutanna z pelerynką. Na gładkim, ciemnym tle, w lewym górnym rogu obrazu znajduje się napis białą farbą: Jerzy Xiąże Radziwiłł Biskup syn drugi Mikołaia Czarnego Woiewody Wileńskiego zmarły R.1600.

W 1899 r. w Warszawie Teodor Wierzbowski opublikował napisany w języku łacińskim Pamiętnik kardynała Jerzego księcia Radziwiłła z lat 1556-1575 (wydany drukiem w zeszycie XII serii „Biblioteka zapomnianych poetów i prozaików polskich XVI-XVIII w.”). W przedmowie do niniejszego wydania Wierzbowski nazwał Jerzego Radziwiłła typowym przedstawicielem swojej epoki oraz „wybitną w dziejach i znaną osobistością”.

Jerzy Radziwiłł (1556-1600), kardynał; Mikołaj Radziwiłł „Czarny” (1515-1565); Elżbieta z Szydłowieckich Radziwiłłowa (1533-1562).

Agnieszka Woźniak-Wieczorek