Kanapa

Kanapa o prostokątnym siedzisku, na czterech wąskich, lekko zbieżnych, szablastych nóżkach. Przednie nogi esowato wygięte do przodu, mają przekrój prostokątny o zaokrąglonych przednich krawędziach i zostały w górnej części ozdobione płaskorzeźbionymi motywami palmet. Tylne nogi o przekroju prostokątnym są wyraźnie odgięte ku tyłowi. Oparcie lekko odchylone do tyłu, płynnie przechodzi w oskrzynie boczne siedziska, dwukrotnie szersze od oskrzyni przedniej i tylnej. Zwieńczenie oparcia ma formę schodkową, o wyższej partii środkowej, której górna krawędź została ozdobiona została rzeźbioną dekoracją z motywem muszli, ujętej po bokach w dwa symetryczne spływy wolutowe z wici roślinnej owiniętej wokół rozety, a boczne, niższe partie ozdobiono symetrycznie pojedynczymi mniejszymi wolutami o tej samej formie, spływającymi ku ramiakom bocznym oparcia. Poręcze o zaokrąglonych krawędziach, nieco węższe u góry i rozszerzające się ku dołowi, płynnie spływają od górnej części oparcia i zwijają się u dołu w nieduże woluty opierając się na bocznych oskrzyniach siedziska. U góry przy łączeniu z oparciem oraz w dolnej partii poręczy znajduje się płaskorzeźbiona dekoracja z motywem liści akantu. Przestrzeń pomiędzy poręczami a ramiakami oparcia i oskrzyniami siedziska pełna, gładka, drewniana. Siedzisko i oparcie są tapicerowane, obite obite rypsem w kolorze ceglastym z białymi i szarymi paskami.

Kanapa stanowi element kompletu mebli salonowych, na który poza nią składa się stół (Wil.3997), dwa fotele (Wil.3988, Wil.3999) i cztery krzesła (Wil.4000–Wil.4003). Mebel stanowi przykład dojrzałej estetyki empirowej, charakterystycznej dla pierwszej połowy XIX wieku, czerpiącej obficie z form oraz motywów dekoracyjnych zaczerpniętych z wzorów antycznych. Styl ten przejawiał się w zamiłowaniu do mebli o prostych kształtach i masywnych proporcjach, fornirowanych drewnem, którego ciepła, intensywna barwa podkreślała kolor brązowych lub mosiężnych okuć, często złoconych, a w tym przypadku imitowanych przez drewniane płaskorzeźbione detale.

Zakup Muzeum Narodowego w Warszawie od instytucji w 1963 roku, przekazany następnie do zbiorów wilanowskich.