Wazon

Porcelanowy cylindryczny wazon (rouleau) z cylindryczną szyją, z lekko rozszerzającym się, płaskim wylewem. Niezwykły niebieski kolor wazonu i głębia jego zdobienia powstała poprzez nadmuchiwanie przez rurkę i gazę rozdrobnionego proszku kobaltowego na powierzchnię naczynia, i następnie pokrycie jej szkliwem. Złotą dekorację wykonano po wypaleniu wazonu malując ją odpowiednio przygotowanym złotem.

Większość powierzchni brzuśca wazonu zajmują dwie rozległe rezerwy – pola wyodrębnione krawędzią, wypełnione dekoracją. W tym wypadku kolorystyka zdobień w rezerwie pozwala na zaklasyfikowanie naczynia do konkretnej grupy porcelany. Jest ono przykładem famille verte, czyli „rodziny zielonych” – porcelany zdobionej charakterystyczną zieloną barwą, wytwarzanej przede wszystkim od czasów cesarza Kangxi (1662-1722). Obok zieleni często w dekoracji występuje błękit, czerwień, oberżyna i żółcień. Tak właśnie jest w przypadku opisywanego wazonu.

Każda z dekoracji w rezerwach ukazuje lekką, niezobowiązującą scenkę – tradycyjne przedstawienie chińskiej kobiety z wachlarzem, spędzającej czas na niezobowiązujących aktywnościach w typowej scenerii krajobrazowo-architektonicznej. Dekoracja naczynia wykonana została w głównej mierze naszkliwnie, czyli po pierwszym wysokotemperaturowym wypale naniesiono warstwę malarską, i naczynie powtórnie poddano wypałowi, ale w znaczniej niższej temperaturze.

Nie wiadomo kiedy dokładnie wazon ten pojawił się w kolekcji wilanowskiej. Przypuszczalnie zdobił on zaprojektowane i zaaranżowane przez Stanisława Kostkę Potockiego Pokoje Chińskie, niegdyś zlokalizowane na piętrze korpusu pałacu. W zbiorze sztuki dalekowschodniej znajdują się jeszcze dwa analogiczne wazony.