Widok Rawicza w Wielkopolsce

Rycina to kolejny w zbiorach wilanowskich dokument ikonograficzny III wojny północnej, która toczyła się w znacznym stopniu na terytorium Rzeczpospolitej, która pozornie – do 1704 roku – pozostawała neutralna w tym konflikcie. Toczył się on pomiędzy Królem Szwecji Karolem XII, Danią, Saksonią i Rosją, a w raz z tą drugą – również z Rzeczpospolitą, która związana była z Saksonią osobą króla Augusta II. Na tle sporu i charakterze międzynarodowym rozgrywał się również lokalny, doprowadzając do zawiązania się dwóch przeciwstawnych konfederacji: warszawskiej – zrzeszających stronników Karola XII, oraz sandomierskiej, która broniła status quo, osoby koronowanego króla Augusta II.

Rawicz odegrał niepoślednią rolę w dziejach wojny północnej, znajdując się (wraz z większą częścią Wielkopolski), po stronie szwedzkiej. W mieście stacjonował przez kilka miesięcy sam król Karol XII, wybierając je jako zimową kwaterę przed kolejnymi działaniami ofensywnymi. Opisał ten epizod w dziejach wielkopolskiego grodu E. Raczyński: „Do najważniejszych wspomnień historycznych Rawicza należy to, że w roku 1704 Karol XII, król szwedzki miał tu zimowe leże. W tym czasie Rawicz przybrał postać małej stolicy, albowiem Karol XII otoczył się tu swoimi ministrami i generałami, którym małżonki ze Szwecji sprowadzić pozwolił. Tym sposobem utworzyły się tu rozmaite towarzystwa i zabawy, a tak pracowite i ciche fabryczne miasto, nabrało ruchu większych miast europejskich."

Rycina ma układ horyzontalny; na pierwszym planie znalazł się fragment świątyni z wieżą, grupa jeźdźców, a na prawo zespół budynków o reprezentacyjnych formach i spacerujące sylwetki kobiety i mężczyzny. Widok drugiego planu obejmuje miasto w murach. Tytuł ryciny w kartuszu, u góry: Rawitz in Gros Pohlen, pochodzi ona z: Differents plans de fortifications, batailles, et vuës de differentes villes, cz. 40.

Wojna północna, Szwecja, Saksonia, Karol XII, August II, Stanisław Leszczyński, bitwa,