Medal Wojny 1939–1945

Medale kampanii brytyjskiej są przyznawane członkom brytyjskich sił zbrojnych, sił alianckich i cywilom uczestniczącym w określonych działaniach wojskowych. Podczas drugiej wojny światowej wydano łącznie osiemnaście tego rodzaju odznaczeń. Jednym z nich jest prezentowany Medal Wojny 1939-1945 ustanowiony przez Wielką Brytanię 16 sierpnia 1945 roku.

Przyznawany był obywatelom Wspólnoty Brytyjskiej, którzy służyli w pełnym wymiarze godzin w siłach zbrojnych lub marynarce handlowej przez co najmniej 28 dni pomiędzy 3 września 1939 a 2 września 1945 roku. Warunkiem była 28–dniowa służba, niezależnie od miejsca jej odbycia. Do odznaczenia kwalifikował się także taki sam okres służby na wszystkich morzach w Marynarce Handlowej, która w oczach króla Jerzego VI pełniła zadania obrony kraju równie ważne jak wojska lądowe, marynarka czy lotnictwo. Podobnie uhonorowywana była pełnoetatowa służba w określonych służbach wojskowych lub kolonialnych, w zmilitaryzowanej policji i zmilitaryzowanych instytucjach cywilnych. Obcokrajowcy powołani lub zaciągnięci do brytyjskich Sił Zbrojnych, którzy nie otrzymali podobnej nagrody od własnych rządów, również kwalifikowali się do przyznania Medalu Wojny 1939-1945.

Członkiem tej ostatniej grupy mogła być osoba, której nadano prezentowany egzemplarz. Odznaczenie znalazło się w zbiorach Muzeum Historii Szczecina – oddziału Muzeum Narodowego w Szczecinie w wyniku dużego przekazu pamiątek z II wojny światowej ze szczecińskiego oddziału Związku Bojowników o Wolność i Demokrację, jednak bez informacji na temat wcześniejszego właściciela.

Anna Lew-Machniak