Juliusz Pol, Jerzy Pol, żona i Idalia Pol

Fotografia członków rodziny Marka Stanisława Pola (1847–1911), najmłodszego dziecka Wincentego Pola i Kornelii z Olszewskich, do Filii Muzeum Dworek Wincentego Pola w Lublinie została ofiarowana w 2005 roku przez praprawnuczkę poety, Danutę z Chybowskich Słomińską.

Wykonane w 1894 roku zdjęcie przedstawia trójkę wnuków poety oraz Zofię Czerwińską – matkę najmłodszego z nich, sześcioletniego wówczas Jerzego Mariana (1888–1935). Sfotografowano ich siedzących na ławce w parku. Z lewej strony widzimy Juliusza Pola (1878–1921) tuż przed jego wyjazdem do Monachium na studia w prywatnej pracowni malarstwa profesora Azbé, które kontynuował w Krakowskiej Szkole Sztuk Pięknych (w 1900 roku przemianowanej na Akademię Sztuk Pięknych) pod kierunkiem Juliusza Umierzyskiego, Józefa Mehoffera, Juliana Fałata i Leona Wyczółkowskiego. W Krakowie powstały jego najbardziej wartościowe i znaczące kompozycje. Pracował również jako nauczyciel rysunku, przez krótki okres także w kraśnickim gimnazjum (1921 rok). Jego młodsza siostra, Idalia (1882–1971), ukończyła Liceum Sakramentek we Lwowie, pracowała jako nauczycielka i dyplomowana pielęgniarka. Obok Zofii Czerwińskiej widzimy jej syna Jerzego Pola, w przyszłości absolwenta Szkoły Handlowej w Drohobyczu, właściciela księgarni w Tarnopolu, żonatego z Zofią z Żyborskich (1890–1972), która 2 grudnia 1972 roku uczestniczyła w otwarciu muzeum – Dworku Wincentego Pola w Lublinie. W czasie I wojny światowej Jerzy służył w armii austriackiej w artylerii polowej na froncie włoskim. W 1930 roku, jako oficer wojska polskiego, został przeniesiony w stopniu majora z Krakowa do Lublina na stanowisko szefa składnicy uzbrojenia nr 2. Był ojcem Jadwigi (1911–2000) i Zbigniewa Jerzego Michała (1914–1994). Przy ulicy Weteranów w Lublinie wzniósł piętrową kamienicę, która do roku 2011 była w posiadaniu jego potomków.

Grażyna Połuszejko