Portret Róży Duchowej
1934
Muzeum Narodowe w Lublinie
Jest częścią kolekcji: Rysunki Stanisława Ignacego Witkiewicza
W 1925 roku Witkacy poświęcił się sztuce portretowej, realizowanej w ramach jednoosobowej „Firmy Portretowej S.I. Witkiewicz”, która miała się stać źródłem szybkiego zysku i zaradzić kłopotom finansowym. Zasady tworzenia wizerunków w technice pastelu, węgla, kredek i ołówka artysta zdefiniował w szczegółowym regulaminie, określając literami A, B, C, D i E charakter pięciu podstawowych typów oraz ich kombinacji. Nierzadko powstawały one pod wpływem substancji psychoaktywnych – narkotyków, odurzających leków czy alkoholu, a swój stan artysta opisywał znakowymi skrótami. Witkacy namalował portret Romana Ducha – syna Róży i Kazimierza, w rewanżu za pomoc Kazimierza w wydaniu Pojęć i twierdzeń implikowanych przez pojęcie Istnienia. Czyniąc starania o druk traktatu, dość często bywał w warszawskim mieszkaniu Duchów, których wspominał w liście do Heleny Maciakowej jako „zawsze niezwykle sympatycznych”. O ich synu pisał: „Dziwny facet to będzie z tego Romcia”. Wizerunek Romana został opisany jako Typ B+E, określony w „Regulaminie Firmy” jako „typ dziecinny”, w którym „z powodu ruchliwości dzieci” osiągnięcie czystego typu B – obiektywnego wizerunku modela bez karykaturalnego ujęcia i z pewnymi cechami charakterystycznymi oraz z dowolną interpretacją psychologiczną właściwą typowi E, było „przeważnie niemożliwe”. Artysta zakładał więc „wykonanie więcej szkicowe”. Portretując jedenastoletniego chłopca, Witkacy odchodzi od układu kompozycyjnego zarezerwowanego dla portretów dziecięcych, ujmujących modela frontalnie, za stołem z ułożonymi typowymi atrybutami – owocami lub książkami czy przyborami do pisania. Portret Ducha, odznaczający się niemal fotograficznym realizmem, typowym dla późnego okresu twórczości artysty, koncentruje się na starannym opracowaniu głowy modela, a zwłaszcza pełnych ust i dużych zielonych oczu o nieruchomym, nostalgicznym spojrzeniu. Podczas pracy nad wizerunkiem Witkacy powstrzymywał się od palenia (NP) oraz alkoholu (NΠ), z wyjątkiem „pyffka” i herbaty.
Anna Hałata
Autor / wytwórca
Wymiary
cały obiekt: wysokość: 68 cm, szerokość: 47 cm
Rodzaj obiektu
rysunek
Technika
pastel
Czas powstania / datowanie
Miejsce powstania / znalezienia
Numer identyfikacyjny
Lokalizacja / status
Witkiewicz, Stanisław Ignacy
1934
Muzeum Narodowe w Lublinie
Kietlicz-Rayski, Konstanty
1914
Muzeum Narodowe w Lublinie
Witkiewicz, Stanisław Ignacy
1931
Muzeum Narodowe w Lublinie
odkryj ten TEMAT
Muzeum Pałacu Króla Jana III w Wilanowie
odkryj tę ŚCIEŻKĘ
Ścieżka edukacyjna
0/500
Używamy plików cookie, aby ułatwić Ci korzystanie z naszego serwisu oraz do celów statystycznych. Plikami cookie możesz zarządzać, zmieniając ustawienia swojej przeglądarki internetowej. Więcej informacji w Polityce prywatności.
Używamy plików cookie, aby ułatwić Ci korzystanie z naszego serwisu oraz do celów statystycznych. Plikami cookie możesz zarządzać, zmieniając ustawienia swojej przeglądarki internetowej. Więcej informacji w Polityce prywatności.
Zarządzaj plikami cookies:
Ten rodzaj plików cookies jest niezbędny do funkcjonowania serwisu. Możesz zmienić ustawienia swojej przeglądarki tak, aby je zablokować, jednak strona nie będzie wtedy działała prawidłowo.
WYMAGANE
Służą do pomiaru zaangażowania użytkowników i generowania statystyk na temat serwisu w celu lepszego zrozumienia, jak jest używany. Jeśli zablokujesz ten rodzaj cookies nie będziemy mogli zbierać informacji o korzystaniu z serwisu i nie będziemy w stanie monitorować jego wydajności.