Klaczko Julian - portret

Jacek Malczewski (1854-1929) sportretował Juliana Klaczkę w marcu 1906 r., kilka miesięcy przed jego śmiercią (w Krakowie, 26 października).

Osiemdziesięciojednoletni wówczas Klaczko został ukazany przez malarza podczas spoczynku w białej pościeli, w okresie choroby, z którą zmagał się od 1898 r. Starszy mężczyzna o włosach rudawej barwy, z również rudawymi, podkręconymi wąsami, ma widocznie zmęczony i zbolały wyraz twarzy. Sparaliżowany, był w momencie powstania obrazu przykuty do łóżka. W tle, za łóżkiem chorego, rysuje się otwarte na zieleń w oddali okno.

Julian Klaczko (właśc. Jehuda Lejb) przyszedł na świat 6 listopada 1825 r. w wykształconej i zamożnej wileńskiej rodzinie kupieckiej. W historii zapisał się jako działacz polityczny (współpracował z paryskim Hotelem Lambert), publicysta (piszący w kilku językach: hebrajskim, polskim, niemieckim i francuskim), utalentowany poeta i tłumacz (między innymi ballad Adama Mickiewicza) oraz krytyk literacki. Posiadał tytuł doktorski (od 1847 r.).

Jacek Malczewski (1854-1929); Julian Klaczko (1825-1906); Jehuda Lejb; Konstanty Branicki; Towarzystwo Zachęty Sztuk Pięknych w Warszawie.

Agnieszka Woźniak-Wieczorek