Pomnik Roberta Prutza na szczecińskim cmentarzu

Grafiki z 2. połowy XIX wieku przedstawiające widoki Szczecina często trafiały jako ilustracje do publikacji o charakterze krajoznawczym czy pamiątkowym, dostarczając informacji o budowlach oraz miejscach godnych obejrzenia. Jednocześnie jako ilustracje czasopism informowały o ważnych wydarzeniach w życiu kulturalnym i politycznym miasta. Jedną z nich jest drzeworyt z 1874 roku wykonany przez nieznanego artystę. Grafika z zakładu ksylograficznego W. Aarlanda przedstawia pomnik nagrobny w formie popiersia szczecińskiego poety i pisarza Roberta Eduarda Prutza (1816–1872) wraz z fragmentem cmentarza niemierzyńskiego. Prutz urodził się w stolicy Pomorza jako syn kupca. Uczęszczał do szczecińskiego gimnazjum mariackiego, zaś w Berlinie, Wrocławiu oraz Halle studiował filozofię, historię i filologię. Tworzył dzieła liryczne, erotyczne, polityczne, komedie i dramaty historyczne, pracował jako publicysta oraz dramaturg. Był kierownikiem teatru miejskiego w Hamburgu, wykładowcą w Berlinie, profesorem na uniwersytecie w Halle, a także współzałożycielem czasopisma Deutsches Museum poświęconego niemieckiej literaturze, sztuce i życiu publicznemu. Znany ze swych radykalnych poglądów uchodził za osobę politycznie podejrzaną, zaś jego utwory poddawano cenzurze. Z tego też powodu wciąż zmieniał miejsce pobytu. W 1857 roku osiadł ostatecznie w rodzimym Szczecinie. Został pochowany na nieistniejącym dziś cmentarzu w Niemierzynie. W rok po śmierci pisarza szczecinianie uczcili jego pamięć, wystawiając mu z własnych pieniędzy pomnik nagrobny wykonany według projektu Wilhelma Wulffa z Berlina, przy współpracy szczecińskiej odlewni C. Voss und Sohn. Drzeworyt z pomnikiem nagrobnym Prutza ukazał się między innymi w 1875 roku w lipskim magazynie Die Gartenlaube - Illustrirtes Familienblatt, który był prekursorem współczesnych czasopism i pierwszą dużą popularną gazetą niemiecką.

Małgorzata Peszko