Rodzina przy posiłku

Hermann Knopf studiował w latach 1887–1991, najpierw w wiedeńskiej Akademii Sztuk Pięknych u Juliusa Victora Bergera, a następnie w pracowni Alexandra von Lietzen-Meyera w Królewsko-Bawarskiej Akademii Sztuk Pięknych w Monachium. W latach 1896–1897 przebywał w Paryżu. Po powrocie z Francji osiadł w Monachium, z którym związał się na resztę życia. Aktywnie uczestniczył w tamtejszym życiu artystycznym, regularnie prezentując swoje dzieła w Pałacu Kryształowym na dorocznych wystawach monachijskiego Związku Artystów. Twórczość Knopfa w pełni wpisuje się w tradycję malarstwa 2. połowy XIX wieku. Jest autorem narracyjnych kompozycji o tematyce historycznej, przede wszystkim zaś twórcą licznych anegdotycznych scen rodzajowych, takich, jak m.in. Wolny wieczór (w zbiorach Neue Pinakothek, Monachium), Zabawka podróżna (w zbiorach Westfalisches Landesmuseum für Kunst und Kulturgeschichte, Münster). Interesował się problemami oświetlenia, wzajemnych relacji między światłem a barwą. Zainteresowania te są także wyraźnie czytelne w pracy Rodzina wieśniaków przy stole znajdującej się w zbiorach Muzeum Narodowego w Szczecinie. Obraz to rodzinna scena rodzajowa we wnętrzu. Wokół prostego stołu nakrytego białą serwetą i zastawionego prostymi naczyniami ceramicznymi, z leżącym na nim kawałkiem chleba, ukazana została skromna rodzina chłopska. Siedząca tyłem na pierwszym planie, na wyplatanym krześle, młoda kobieta karmi trzymane w ramionach niemowlę, obok stoi kołyska. Przy stole siedzi także młody mężczyzna w czerwonej koszuli i ciemnej pelerynie z fajką w dłoni, który z czułością spogląda na dziecko. Namalowana przez Hermanna Knopfa opowieść z życia codziennego przywodzi skojarzenia ze wczesnymi pracami Wilhelma Leibla czy Karla Schuha. Wspomnianych artystów łączy zarówno tradycja rzetelnego warsztatu malarskiego, jak i poszukiwania formalne nowoczesnych środków ekspresji malarskiej.

Dariusz Kacprzak