List do Tadeusza Perla

List matki do syna, z dopiskiem siostry, Jadwigi Wohl, na drugiej stronie część napisana przez ojca. Wysyłany do Bretanii, do adresu dodano inną ręką kolejne człony, dokonano skreśleń, i to dwukrotnie i znowu inną ręką. Nad częścią listu pisaną przez ojca wpisał on adres zwrotny: L. Perl | Chłodna 15

Nierozpoznana osoba, określana jako „Dziuba”, czasem „Dziubdzia” (głównie przez Melanię Perl), w okresie getta warszawskiego będzie mieszkała – jak można sądzić z korespondencji – wspólnie z Perlami.

Treść (pisownia i interpunkcja zmodernizowane):

Kochany Tadziulku! Cieszę się bardzo, że zwiedzasz takie piękne zakątki, że są piękne – wnoszę z pocztówek. Chciałabym jednak, żebyś trochę odpoczął na jednym miejscu. Mam zamiar wyjechać teraz do Morszyna [zapewne chodzi o miejscowość w ówczesnym województwie stanisławowskim, ob. Ukraina – red.] – o ile wybrniemy z mieszkaniem, na które już mamy zadatek. Mamy kilka mieszkań zapiętych [?], ale wszystkie daleko.

Upały strasznie nam dokuczają, byłam tydzień na wsi w Anulce, gdzie spędzała urlop Dziuba [osoba nierozpoznana, często przewijająca się w korespondencji zarówno przedwojennej, jak i późniejszej, z getta – red.]. Jadzia była w Kazimierzu, wróciła onegdaj, dobrze wygląda. Staś [Wohl, jej mąż] ma zdjęcia, pracuje ciężko [zapewne do kręconego wówczas „Żołnierza królowej Madagaskaru” w reż. Jerzego Zarzyckiego – red.]. Całuję Cię dużo razy i ściskam

Mamunia

Całuję Cię, Tadziu kochany

Jadzia

Mój Drogi! Zazdroszczę Ci włóczęgi. Ja jeszcze siedzę tutaj. G.G.[„Głos Gospodarczy”] wykańcza się, dużo materiału, korekta żmudna, bo francuska. Ogłoszeń netto będzie za jakieś 2000 tys. [być może pomyłka – 2 tys.? 20 tys.?, o ile chodzi o złotówki, nie o franki francuskie], co zaledwie pokryje wydatki. Ale i to dobre, bo okres dla ogłoszeń trudny. Ale numer będzie okazały i dla wydawnictwa reklamowy. Sądzę, że zaczniemy wysyłkę w sobotę. Bądź zdrów i baw się dobrze, całusy Leon

transkr. Ewa Małkowska-Bieniek, oprac. Przemysław Kaniecki