Kadzielnica

Kadzielnica w kształcie otoczonego balustradą pawilonu zwieńczonego dekoracyjnym dachem wspartym na czterech kolumnach. W centralnej części pawilonu znajduje się wydzielona podporami przestrzeń z właściwą kadzielniczką do umieszczenia trociczki. Ażurowa balustrada, podpory i kolumienki zostały ozdobione kompozycjami o stylizowanych motywach m.in. peonii i lotosa oraz nietoperza. Dolną część płaszczyzny żółtozielonego dachu obiega zdobienie o motywie główki berła ruyi. Obiekt zachował się fragmentarycznie. Zaginęło wiele sterczynek zdobiących balustradę i wieńczących dach. Nie zachowała się druga kondygnacja obiektu, na którą wskazują cztery puste gwinty zlokalizowane tuż pod górną krawędzią zachowanego dachu. Dodatkowo brakuje szybek zamontowanych dawniej w ściankach otaczających właściwą część kadzielniczki.

Pośród chińskiej emalii wyróżnia się trzy główne rodzaje: komórkową (cloisonné), żłobkową (champlevé) i malowaną. Emalie malowane w przeważającej mierze powstawały w Kantonie w prowincji Guangdong z przeznaczeniem na eksport. Ten typ emalii wykształcił się najpóźniej – w okresie panowania Kangxi (1662-1722) - najprawdopodobniej dzięki poznaniu techniki francuskiej malowanej emalii z Limoges. Emalie malowane powstawały poprzez pokrycie metalowej powierzchni, najczęściej miedzianej, cienką warstwą białej, nieprzeświecającej malatury i wypalenie jej. Na tak przygotowane tło nakładano pędzlem właściwą kolorową dekorację i naczynie powtórnie wypalano.

W kolekcji wilanowskiej zachował się zbiór różnorodnych przedmiotów z emalii kantońskiej. Trafiały do pałacu najpewniej w na przestrzeni XIX w. kupowane przez kolejnych właścicieli, ale również jako dar – o czym dowiadujemy się z zachowanych dokumentów archiwalnych. Niektóre przedmioty zdobiły dawne Pokoje Chińskie zaaranżowane przez Stanisława Kostkę Potockiego, których wyposażenie było uzupełniane przez kolejnych spadkobierców.