Św. Jan Chrzciciel
XX wiek
Muzeum – Zamek w Łańcucie
Jest częścią kolekcji: Ikony
Ikona Wprowadzenie Bogurodzicy do Świątyni obrazuje wydarzenie, którego nie znajdziemy w księgach kanonicznych czyli uznanych w chrześcijaństwie za wiarygodne. Niemniej święto Wprowadzenia Bogurodzicy do Świątyni jest jednym z najmłodszych spośród dwunastu najważniejszych świąt roku liturgicznego obchodzonych w kościołach prawosławnych. Dlatego od czasu rozwinięcia na terenach Rusi wielostrefowych przegród ołtarzowych obrazująca święto ikona umieszczana jest w rzędzie świątecznym ikonostasu. Szczegóły życia Bogurodzicy pojawiły się w niekanonicznych pismach apokryficznych. Protoewangelia Jakuba z II w., a także łacińska Ewangelia Pseudomateusza z VI lub IX w. opisują narodziny, dzieciństwo Marii oraz narodzenie Jezusa do momentu ucieczki Świętej Rodziny do Egiptu. Życiorys Bogurodzicy zawierają bizantyjskie pisma z X w., jak rękopis Menologium Bazylego II czy konstantynopolitańskie księgi liturgiczne. Dowiadujemy się z nich o św. Annie, która otrzymawszy od anioła zapowiedź macierzyństwa, złożyła obietnicę ofiarowania dziecka na służbę Bogu i wraz z mężem Joachimem oddali trzyletnią Marią do Świątyni Jerozolimskiej. Dziewczynka, odprowadzona przez rodziców, w towarzystwie orszaku dziewic, została do czasu zaślubienia Józefa przekazana pod opiekę stojącego w Świątyni kapłana Zachariasza, ojca Jana Chrzciciela. W obrazowaniu tego wydarzenia mała postać Marii pokazana jest w przysługującym zamężnym dorosłym kobietom tradycyjnym maforionie zakrywającym sylwetkę od głowy do stóp, jak na prezentowanej ikonie, gdzie procesja dziewic została zredukowana do jednej współtowarzyszki. Święto Wprowadzenie Bogurodzicy do Świątyni jest obchodzone w kościołach prawosławnych 4 grudnia (21 listopada zgodnie z kalendarzem juliańskim). Jego początki sięgają czasów budowy jerozolimskiego kościoła Matki Bożej Nowej w 543 r., rozpowszechnienie od XI w., a zaliczenie do rangi najważniejszych świąt od XIV w.
Teresa Bagińska-Żurawska https://orcid.org/0000-0002-9243-3967
Rodzaj obiektu
ikona
Technika
pozłotnictwo, tempera
Tworzywo / materiał
złoto, tempera, drewno
Czas powstania / datowanie
Miejsce powstania / znalezienia
Właściciel
Muzeum - Zamek w Łańcucie
Numer identyfikacyjny
Lokalizacja / status
XX wiek
Muzeum – Zamek w Łańcucie
połowa XIX wieku
Muzeum – Zamek w Łańcucie
XIX wiek
Muzeum – Zamek w Łańcucie
odkryj ten TEMAT
Muzeum Narodowe w Lublinie
odkryj tę ŚCIEŻKĘ
Ścieżka edukacyjna