Moneta chińska

Niniejszy obiekt to najpewniej chińska moneta wykonana z mosiądzu ołowiowego. Znajdujący się pośrodku otwór w kształcie kwadratu był wykorzystywany do nawlekania większej ilości monet na sznurki. Do boków otworu po obu stronach przylegają żłobione znaki, określające wartość monety. Dookoła znaków po jednej i drugiej stronie moneta jest otoczona szeroką, płaską obwódką. Znak w kształcie spirali wskazuje, że moneta pochodzi z dynastii Qing (1644-1911). Znak ten, zwany "boo", nie jest napisany w języku chińskim, ale w skrypcie mandżurskim. „Boo” tłumaczy się jako „budynek”. Jednak, gdy jest używany w inskrypcji monet dynastii Qing, znak jest transliteracją chińskiego znaku bao (宝) oznaczającego „skarb”. Niektóre monety wyprodukowane pod koniec tej dynastii były wykonane z miedzi, a nie z brązu, a także były stemplowane maszynowo, zamiast odlewania w formach. Posiadana w zbiorach moneta być może została wytworzona za panowania cesarza Jiaqing i pochodzi z okresu 1796-1820.

W XIX wieku moneta przypuszczalnie stanowiła element wyposażenia dawnych Pokojów Chińskich zlokalizowanych na piętrze korpusu pałacu, zaprojektowanych i zaaranżowanych przez Stanisława Kostkę Potockiego, wzbogacanych o interesujące przedmioty przez jego potomnych.