Głowa rycerza

Popiersie rycerza w zbroi to druga identyczna grafika, która znalazła się w tece autolitografii złożonej z prac Władysława Barwickiego. Świadczy to o tym, że obecnie teka jest niekompletna, gdyż niektóre prace występują w dwóch egzemplarzach, a innych zapewne brakuje. Inną podwójną pracą jest okładka teki.

Doboru prac do teki dokonywał sam artysta. Obecnie zawiera dziewięć grafik, w tym dwie identyczne odbitki z przedstawieniem głowy rycerza. Niestety prace nie posiadają numerów i dlatego trudno ustalić, ile pierwotnie składało się na tekę i co było zamysłem autora. Mogła zawierać prace o podobnej tematyce, dotyczące legend i baśni, które artysta chętnie ilustrował. Ale równie dobrze mogła składać się z najlepszych prac autora o zróżnicowanej tematyce. Mogła być reklamą twórczości Barwickiego i pokazem kunsztu opanowania techniki autolitografii.

Jest to jedna z technik graficznych tworzona w całości przez jednego artystę. Rysunek był wykonywany na kamieniu litograficznym, następnie odbijany własnoręcznie w prasie. Zdarzało się, że artysta wykonywał tylko rysunek, a litograf przenosił go na kamień litograficzny i poddawał obróbce. W przypadku autolitografii, także teki Władysława Barwickiego, artysta przez cały czas miał kontrolę nad procesem powstawania dzieła.

Teka została odbita w zakładzie Adama Jarzyńskiego, który przed wojną mieścił się przy ulicy Bernardyńskiej 3 w Lublinie. Barwicki zdecydował się na współpracę właśnie z tą drukarnią, gdyż była to drukarnia artystyczna. Dbała o poziom swoich wyrobów i zapewniała przystępne ceny. Specjalizowała się w małych formach graficznych, jak: wizytówki, menu restauracji, zaproszenia ślubne, papiery firmowe, pocztówki, dyplomy. Były to prace, które wymagały od drukarza nie tylko poprawnego wykonywania rzemiosła, ale też zmysłu estetycznego, precyzji, umiejętności kompozycji.