Fotografia odpisu zaświadczenia

Fotografia odpisu zaświadczenia Związku Historyków Sztuki i Kultury potwierdzającego, że „wybitny historyk sztuki” Szymon Zajczyk został zabrany 27 maja 1944 r. z domu przy ul. Nowogrodzkiej przez gestapo i odtąd wszelki ślad po nim zaginął”. Podpisany przez Stanisława Lorentza prezesa Związku i zarazem dyrektora Muzeum Narodowego w Warszawie oraz sekretarz generalną Krystynę Sroczyńską dokument najprawdopodobniej wydany został w 1950 r. na prośbę Natalii Zajczyk. | O tragicznych wydarzeniach na Nowogrodzkiej napisała też w swym dzienniku Basia Temkin-Bermanowa (wpis z 3 czerwca 1944 r.): „Wsiąkła rodzina Zaj[czyka Szymona] i Rysio [Henryk Słobodzki] (…). Dorę [właściwie Natalię – R.P.] Z[ajczyk?] na skutek starań udało się wyciągnąć, bo konsekwentnie udawała, że ci mężczyźni są to obcy lokatorzy, co do których pochodzenia nie była poinformowana. Dziecko [Zosia – R.P.] nie zostało zabrane, tak że połowa rodziny [jest] uratowana. Co do pozostałych, to na wydobycie mała nadzieja, ale może uda się ich na razie uchronić od śmierci przez wysłanie do jakiegoś obozu, dalej będzie, co Bóg da” (Basia Temkin-Bermanowa, „Dziennik z podziemia”, Warszawa 2000, s. 45). | Renata Piątkowska