List do Tadeusza Perla

List ojca do syna, przepisany i przesłany przez Seweryna Trossa z Wilna (a zatem otrzymany wcześniej z Warszawy). Pełna treść:

8.III [1940]

Do Tadzia

Mój Drogi! Donoszę Ci, że u nas wszystko po staremu, jesteśmy zdrowi i dotychczas znośnie żyjemy w tych ciężkich czasach. To samo mogę powiedzieć i o najbliższej rodzinie. Zima oczywiście dokuczyła nam srodze, pomimo palenia nie mogliśmy osiągnąć w pokoju temperatury powyżej 6o R[éaumura] [tj. 7,5o w skali Celsjusza], ale to zło mamy już poza sobą, jakkolwiek zima jeszcze trwa. I w tej chwili pada śnieg. Opady śnieżne w ostatnich czasach były b[ardzo] obfite, co oczywiście ujemnie wpływa na dowóz produktów do miasta i powoduje ich drożyznę. Mam jednak nadzieję, że ze spłynięciem śniegów sytuacja się poprawi. [Dopisek, niewyodrębniony poza znakiem nawiasu, od przepisującego Trossa:] (Ciekawe, że ten ton przebija [?] się we wszystkich głosach warsz[awskich?] Biedacy! Liczą na wiosnę. STr). Pomimo trudności odżywiamy się jednak stosunkowo nieźle. Pracy zarobkowej nie mam, jak już pisałem, mam pewne przyrzeczenia. Sytuację obecną znoszę z pogodą, natomiast Melcia ciągle się umartwia i o Ciebie, i o Jadzię. Staram się ją przekonać, że to zbyteczne, że dajecie sobie jakoś radę. Przesyłam serdeczne ucałowania i pozdrowienia i daj znać o sobie. Samka pozdrów serdecznie i podziękuj mu za jego trud Leon

Serdeczne uściski całusy od Melci.

transkr. Ewa Małkowska-Bieniek, oprac. Przemysław Kaniecki