Wnętrze kuźni

Kuźnie znajdowały się w każdym mieście, miasteczku i wsi. Tam można było podkuć konia, naprawić koło czy wykuć noże i garnki, gwoździe i haki. W Polsce kuźnie często należały do Żydów, byli ich właścicielami lub dzierżawcami. W tym projekcie scenografii teatralnej widzimy jedynie fragment pomieszczenia z pieńkiem i kowadłem, na którym leży młot. Na ścianie w głębi kuźni wiszą narzędzia kowalskie, od lewej: szczypce, kleszcze, dwa młoty i większe kleszcze. Do podtrzymywania temperatury ognia, która w kuźni osiąga nawet 1300°C, służy miech kowalski. Palenisko w projekcie Pacanowskiego nie jest otwarte, jak to zazwyczaj bywa w kuźniach, to zwykły piec kaflowy. Zob. też inną wersję tego projektu scenografii, MPOLIN-M1159.

Renata Piątkowska