Hel

Antoni Chrzanowski studiował u Leona Wyczółkowskiego i Alfreda Terlikowskiego w Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie. Dzięki pierwszemu poznał tajniki swojej ulubionej techniki akwarelowej, przykład dany przez drugiego zaowocował w twórczości Chrzanowskiego skupieniem się na gatunku martwej natury. W obszernym oeuvre artysty przeważają obrazy bukietów kwiatów w dekoracyjnych wazonach. Drugim biegunem zainteresowań twórczych był pejzaż, zwłaszcza widoki małych miast południowej Polski i weduty jej historycznej stolicy. Do motywów najczęściej powtarzanych przez Chrzanowskiego należały utrzymane w czystych, nasyconych barwach wizerunki Wawelu, w tym wnętrza katedry królewskiej, które uczyniły z artysty drugiego obok Stanisława Tondosa popularnego dokumentalistę zmieniającego się na przestrzeni stulecia Krakowa. Tym bardziej na uwagę zasługuje nietypowy obraz przechowywany w zbiorach Muzeum Narodowego w Szczecinie, będący świadectwem pozaartystycznych pasji Chrzanowskiego. Niewielkich rozmiarów malowidło ukazuje scenę wyciągania sieci z morza. W promieniach zachodzącego słońca, zabarwiającego niebo liliowymi i złocistymi tonami oraz rzucającego na pierwszoplanowe wybrzeże cynobrowo-purpurową poświatę, rysuje się płaska sylweta męskiego półaktu. Dynamiczna poza bohatera o podkreślonej muskulaturze dowodzi anatomicznych zainteresowań autora, czynnie i z sukcesem uprawiającego lekkoatletykę oraz grę w piłkę nożną. Dzieła Chrzanowskiego znajdują się w kilku kolekcjach publicznych, między innymi Muzeum Narodowym w Krakowie i Muzeum Architektury we Wrocławiu. Efektem podróży artysty do Rzymu, Florencji, Wenecji i Neapolu w latach sześćdziesiątych XX wieku jest seria panneaux z widokami miast włoskich dla renesansowego zamku w Baranowie Sandomierskim.

Szymon Piotr Kubiak