Pamiątki Dory Kalinówny Muzeum Historii Żydów Polskich POLIN

Dora Kalinówna (właściciwie Dora Klingbeil-Ratner) przyszła na świat 15 grudnia 1900 r. w rodzinie łódzkich Żydów. Była córką Hermana Klingbeila i Marii Haltrecht. W 1928 r. wyszła za mąż za Józefa Ratnera, małżeństwo zakończyło się jednak rozwodem. Nazwisko Kalinówna przyjęła jako pseudonim artystyczny. Była aktorką i piosenkarką. W 1926 r. ukończyła Oddział Dramatyczny Konserwatorium Muzycznego w Warszawie. Od czasu ukończenia studiów do 1931 r. była związana z teatrzykiem Qui Pro Quo.
Dora Kalinówna występowała także w polskich przedwojennych filmach fabularnych. Na wielkim ekranie zadebiutowała w 1932 r. w komedii „Sto metrów miłości” w reżyserii Michała Waszyńskiego. Wcieliła się w rolę Dory – siostry Rybkesa, jednego z bohaterów (Ludwik Lawiński). W głównych rolach wystąpili Adolf Dymsza (Dodek) i Zula Pogorzelska (Zośka). Cztery lata później zagrała panią detektyw Mary Kurek w sensacyjnej komedii muzycznej zatytułowanej „Tajemnica panny Brinx” w reżyserii Bazylego Sikiewicza. W rolach głównych wystąpili wówczas: Alma Kar (Wanda Tarska), Lena Żelichowska (Katy Brinx) i Aleksander Żabczyński (Henry Gieras vel Henryk Malewicz). Obie produkcje zostały dobrze przyjęte zarówno przez krytyków, jak i widzów.
Największą sławę przynosiły jednak artystce występy w kabarecie Morskie Oko. To ona podczas rewii „Yo-Yo” w 1932 r. po raz pierwszy zaśpiewała znane z wielu późniejszych aranżacji tango „Rebeka”. Autorem tekstu tego popularnego do dziś utworu jest Andrzej Włast, a muzykę skomponował Zygmunt Białostocki. Piosenka opowiada o platonicznej miłości młodej Żydówki z małego miasteczka do zamożnego i eleganckiego mężczyzny, który pewnego dnia odwiedza jej sklepik. Niestety nagranie rewii nie się zachowało.
Po wybuchu II wojny światowej Dora Kalinówna opuściła Polskę, po czym zamieszkała na stałe w Brazylii. Uczestniczyła tam w emigracyjnym życiu artystycznym i kontynuowała karierę estradową. Występowała również na scenach zagranicznych, między innymi w Palestynie, Włoszech i Francji. Zmarła 24 kwietnia 1985 roku w Rio de Janeiro.

Marta Frączkiewicz