skróty po głównych elementach serwisu
strona główna strona główna
Zmień język na angielski EN
Zaloguj się
Powrót na poprzednią stronę Powrót do  Maps of Lublin and the Lublin Region – In museums
wyszukiwarka serwisu
zmień język naEN
treść serwisu

Malarstwo europejskie Muzeum Narodowe w Lublinie

Obiekty

0
Przed stojącą Madonną przyklęka młodzieniec w białym norbertańskim habicie. Głowę ma uniesioną, wzrok utkwiony w twarzy Marii, lewą rękę przykłada do serca. Między nimi pochyla się skrzydlaty anioł i unosi prawą dłoń Hermana ku wyciągniętej ręce Marii. Po lewej stronie spoza pleców Madonny wychyla się czwarta postać - młodego obserwatora tej sceny. Kompozycja zbudowana na linii przekątnej biegnącej od górnego lewego rogu do dolnego prawego. W tle po prawej fragment kolumny na wysokim cokole -  wprowadza element równowagi. Kolorystyka zróżnicowana choć dominuje jasna kremowobiała plama habitu mnicha. Maria ubrana jest w luźną suknię z różowej, połyskliwej materii, na ramionach ma rdzawą chustę, przez lewe ramię przerzucony obszerny płaszcz w kolorze ciemnego błękitu. Tego samego koloru jest suknia anioła, który ma ponadto rozwiany cynobrowy płaszcz. Karnacja ciała postaci jasna i delikatna, miękki modelunek, bogate efekty światłocieniowe -  grupa postaci wyłania sie z głębokiego mroku. Obraz jest wierną kopią oryginału o wysokim poziomie artystycznym.

Błogosławiony Herman Józef adorujący Matkę Boską

nieznany

Muzeum Narodowe w Lublinie

Scena figuralna we wnętrzu architektonicznym. Obszerne wnętrze pałacowe, w głębi arkada otwarta na taras i odległy pejzaż, na pierwszym planie siedem młodych kobiet i dziewcząt zajętych szyciem i robieniem koronki, przed nim stoi kosz z robotą, po prawej śpi mały piesek. Kobiety ubrane w barwne suknie z epoki, starannie uczesane, z biżuterią, modelowane plastycznie miękkim światłocieniem, maja zróżnicowane pozy i gesty. W ścianach budowli półkoliste nisze zwieńczone motywem muszli, z posągami; nad arkadą w głębi podwieszona czerwona kotara ze złotym chwostem, za nią widoczny rozległy pejzaż z wysoką górą. Posadzka we wnętrzu ułożona z trójbarwnych płytek ujęta perspektywicznie - wyraźne błędy w rysunku i dość pobieżny sposób malowania sprawiają, że zdecydowanie odbiega poziomem od reszty płótna, które wskazuje na rękę wprawnego malarza.

Panny Mądre

nieznany

Muzeum Narodowe w Lublinie

Obraz przedstawia scenę z greckiego mitu o Apollinie i Marsjaszu rozgrywającą się na tle ledwie zarysowanego wieczornego pejzażu. Po lewej król Midas w koronie z ostrymi kolcami i brązowym płaszczu, starzec w wieńcu z dębowych gałazek i szaro-granatowej szacie oraz postać kobiety z pasiastym szalem (bogini Atena?). Po prawej półnagi Apollo z narzuconym na ramię ciemnoczerwonym okryciem graja na wioli i Marsjasz z fletnią Pana w dłoniach odziany w skórę zwierzęcą. Figury ujęte w półpostaci wypełniają pierwszy plan obrazu.

Sąd Midasa

Honthorst, Gerrit van

1630 — 1650

Muzeum Narodowe w Lublinie

Kompozycja figuralna złożona z trzech postaci w ujęciu do pasa, które wydobywa z gęstego mroku światło padające z góry od lewej strony. Po prawej Piłat - w średnim wieku , z ciemną brodą, ubrany w luźną czerwoną szatę, z białym turbanem na głowie; spogląda w dół na dłonie wyciągnięte nad misą. Po lewej sługa - młody ciemnowłosy, w prawej ręce trzyma metalowy dzban, z którego polewa wodą dłonie Piłata. Pośrodku - górując nieco nad pozostałymi - drugi sługa, stary, z łysą czaszką i siwą brodą, pochylony, prawą ręką zdejmuje ręcznik przewieszony przez lewe ramię. Tonacja barwna ciemna z przewagą brązów, ciemnoczerwona szata Piłata, zielonkawy strój młodego sługi, ciemnoszary starego, jasne plamy to biały turban Piłata i koszula młodego sługi, karnacja ciał ciemna,

Piłat umywający ręce

Brugghen, Hendrick ter

1617

Muzeum Narodowe w Lublinie

Kompozycja podzielona horyzontalnie na dwie części: na dole pasma gór o łagodnych zboczach porośniętych lasem, u góry niebo z obłokami. Na pierwszym planie jezioro, wokół niego postacie ludzi, po prawej przy krawędzi wysokie drzewo z koroną na tle nieba; barwy ciemne, odcienie zieleni i brązu. Na dalszym planie pasma gór oddalające się do linii dalekiego horyzontu, w odcieniach błękitu z zastosowaniem perspektywy powietrznej. Niebo błękitne rozświetlone od prawej złotym światłem słońca padającym spoza obrazu, w centrum rozwiane podświetlone obłoki; drobne sylwetki lecących ptaków.

Pejzaż górski

Brand, Johann Christian

1760 — 1780

Muzeum Narodowe w Lublinie

Portret młodego mężczyzny, w półpostaci, zwróconego 3/4 w prawo. Twarz owalna, oczy ciemne, spojrzenie wprost na widza, na głowie fantazyjny zawój z czerwonej materii. Ubrany w białą koszulę z falbanami przy rekawach i jasnobłękitny kaftan, brązowa peleryna (płaszcz ?) z lewego ramienia spływa przez prawą ręke na iluzyjnie malowaną ramę. W lewej dłoni trzyma pędzel, którym dotyka prawej. Tło brunatne, neutralne, po lewej widoczna sztaluga.

Portret nieznanego malarza

Kupecký, Jan

1700 — 1730

Muzeum Narodowe w Lublinie

Scena figuralna na tle pejzażu. Na pierwszym planie św. Jan Chrzciciel siedzi na kamieniu w pozycji spiralnie skręconej - nogi zwrócone 3/4 w lewo, korpus w prawo - głowa uniesiona ku górze, wokół niej jaśniejący nimb, ramiona skrzyżowane na piersiach. Tors nagi, na wysokości bioder przerzucona ciemnozielona draperia. Po lewej na ziemi leży krzyż związany z patyków, poniżej stoi odwrócony tyłem biały baranek, który z uniesioną głową patrzy na świętego. Za nim kępa ciemnych drzew, po prawej w głębi pejzaż z drzewami nad wodą i pochmurnym niebem. Koloryt ciemny z przewagą zieleni i brązów.

Święty Jan Chrzciciel

nieznany

1620 — 1650

Muzeum Narodowe w Lublinie

Król w peruce en catogan stoi z lewą ręką wspartą na biodrze, prawą opiera na regimencie. Ubrany jest w szustakor czerwony, obszyty złotym galonem, pod nim widoczny kirys i długa oliwkowozłota kamizela, na szyi biały halsbad z wpiętą szpilą, rękawy białej koszuli obszyte koronką. Przez pierś króla biegnie błękitna wstęga z krzyżem orderu Orła Białego, na kirysie zawieszony order Złotego Runa, u lewego boku widoczna rękojeść szpady. Po prawej stronie leży królewski płaszcz podbity gronostajami z gwiazdą orderu Orła Białego, na nim szyszak. W tle po lewej widoczny w dali oddział artylerii i płonące miasto, po prawej fragment drzewa. Ponad głową króla na tle pochmurnego nieba napis: AUGUSTUSII / ELECTOR SAXONIAE IN REGEM EST PUBLICUM / INTERIUS EXTERIUSQ PACIFICAVIT, CAMENECUM A TURCIS / SINE EFFUSIONE SANGUINIS VINDICAVIT, PEREM PATRIAE DICI SE / MERUIT, PRINCEPS POTENS ET MAGNANIMUS, SINGULARI BONITATE / REGNUM IN PACE GUBERNANDO, REGNAVIT ANNIS 37 OBIIT / VARSAVIAE A 1733 (August II elektor saski, królem wybrany, społeczność wewnętrzną i zewnętrzną uspo-koił, Kamieniec od Turków bez upustu krwi przyłączył, na nazwanie się ojcem ojczy-zny zasłużył, książę wielmożny i wspaniałomyślny, ze szczególną dobrocią rządził królestwem w pokoju, panował 37 lat zmarł w Warszawie w 1773)

Portret Augusta II Sasa

Silvestre, Louis de

1733 — 1734

Muzeum Narodowe w Lublinie

Przedstawienie martwej natury z ptakami. Narożnik grubego drewnianego stołu z przewieszoną po lewej stronie połyskliwa brązową tkaniną. Nad nim pośrodku zawieszony za nogę duży ptak z brązowo-białymi piórami (słonka?), częściowo leży na blacie a jego głowa opada niżej. Po lewej leżą dwa białe gołębie, po prawej niezidentyfikowane mniejsze ptaki z ciemnym grzbietem, czerwonym podgardlem i białym podbrzuszem (gile?). Silny światłocień wydobywa z ciemnego tła elementy martwej natury.

Martwa natura - ptaki

Kipshaven, Isaac van

1670

Muzeum Narodowe w Lublinie

Po lewej stronie Madonna z Dzieciątkiem siedząca na lekkim podwyższeniu, frontalnie, lekko pochylona w prawo; za nią przy brzegu obrazu widoczna częściowo postać świętego Józefa; przed Madonną na pierwszym planie po prawej klęczą trzej królowie składający dary; w tle za Madonną fragment architektury, z prawej mroczny pejzaż z pochmurnym niebem. Madonna ubrana w czerwoną suknię i błękitny płaszcz, na głowie ma cienka złotawa chuste opadającą na lewe ramię; Dzieciatko nagie z białą pieluszką; królowie: klęczący na pierwszym planie ma brązową szatę i brokatowy płaszcz, następny - błękitna szatę i czerwony płąszcz spięty na ramieniu broszą, na głowie złota koronę, trzeci widoczna tylko głowa w jasnym turbanie i gronostajowy kołnierz.

Pokłon Trzech Króli

Willmann, Michael

1680 — 1685

Muzeum Narodowe w Lublinie

Portret Bony Sforza d'Argona, polskiej królowej od 1518 r., drugiej żony króla Zygmunta I Starego. Portret kobiety w starszym wieku, przedstawionej w ujęciu do pasa, w 3/4 zwróconej lewą stroną do widza. Z ciemnego tła wyłania się postać w czarnej sukni, z dużym wykładanym kołnierzem o odcieniu jasno-popielatym. Strój XVII-wieczny. Włosy ciemne, zaczesane gładko do tyłu. Twarz pulchna, o brązowych oczach i żywym spojrzeniu, nos prosty, usta wąskie, lekko zaciśnięte. Karnacja twarzy ciepła. Po prawej, na wysokości głowy Bony, korona zamknięta - pod spodem napis

Portret królowej Bony

nieznany

1620 — 1650

Muzeum Narodowe w Lublinie

Barokowy portret dziecięcy. Dziewczynka lekko wychyla się w stronę oglądającego z ciemnej przestrzeni z malowanym zarysem rzeźbionego kartusza. Pośrodku obrazu półpostać ukazana przy pomocy silnego światłocienia, na tle ciemnego tła, okolony trzema iluzjonistycznie malowanymi girlandami kwiatów. Postać kilkuletniej dziewczynki o twarzy owalnej, dużych, wyrazistych oczach, ciemnych, krótkich, blond włosach; prawą rękę unosi ku górze, lewą przykłada do piersi, podtrzymując szal. Portretowana dziewczynka ukazana jest w stroju antykizującym: w białą tunikę i czerwony płaszcz spięty na ramieniu oraz rdzawozłoty szal. Wokół dziewczynki 3 girlandy bujnych różnobarwnych kwiatów zebranych w duże bukiety - jedna nad głową i dwie po bokach. Są to kwiaty zarówno polne jak i ogrodowe, pośród których są róże, tulipany, żonkile, goździki, anemony, ostróżka, jaśmin, powój i inne. Tło neutralne, ciemne, brunatnoczarne.

Portret dziewczynki w girlandzie kwiatów

Thielen, Jan Philip van

między 1650 — 1660

Muzeum Narodowe w Lublinie

Na pierwszym planie młody mężczyzna w błękitnej rzymskiej zbroi z włócznią w prawej ręce, lewą obejmuje kobietę w czerwonej sukni. Spogląda na młodzieńca w zbroi z włócznią w ręce, który biegnąc w lewo ogląda się ku niemu. Obok drugi młodzieniec w żółtym kaftanie trzyma tarczę. Po prawej grupa kobiet w antykizowanych strojach (jedna z dzieckiem na ręku), skupionych obok wysokiego postumentu z rzeźbioną monumentalną wazą. Spoza postumentu wygląda mężczyzna w pomarańczowym płaszczu oparty o murek, przed którym stoi rzeźbione popiersie. W tle szkocowo zaznaczona architektura, niebo intensywnie błękitne z obłokami. Obraz sprawia wrażenie niedokończonego.

Scena antyczna

Hoet, Gerard

1700 — 1720

Muzeum Narodowe w Lublinie

Portretowany w ujęciu do kolan stoi zwrócony 3/4 w prawo na tle pejzażu. Ubrany w czarną błyszczącą zbroję, prawą rękę opiera na biodrze, lewą na szyszaku leżącym obok. Na głowie peruka a la lion, twarz pociągłą, blada, pod szyją biała koronkowa chustka. Przepasany jest czerwonym tekstylnym pasem. W tle od prawej ciemna skała, po lewej daleki górzysty pejzaż z oblężoną twierdzą pod pochmurnym niebem, błękitnym z odblaskiem czerwonej zorzy.

Portret Jakuba Sobieskiego

La Haye, Reinier de

1690

Muzeum Narodowe w Lublinie

Pejzaż górski; na pierwszym planie po prawej pochylone drzewo o połamanych gałęziach, pośrodku skalisty brzeg rzeki (jeziora ?) a na nim pasterz z psem i cztery krowy, z prawej drugie mniejsze drzewo częściowo zanużone w wodzie. W głębi za ciemną taflą wody strome zbocza gór częściowo zadrzewione, na górze po lewj widoczne mury obronnego zamku. W tle niebo pochmurne. Barwy zgaszone w odcieniach brązu, ciemnej zieleni, szarości z dodatkiem bieli.

Pejzaż przed burzą

Rosa, Salvator

1670 — 1690

Muzeum Narodowe w Lublinie

Na pierwszym planie wysoki podest, na nim z lewej kamienny blok, na którym siedzi Chrystus zwrócony bokiem w prawo. Jest nagi, w białym perizonium, na plecach narzucone jasnoróżowy płaszcz. Na głowie cierniowa korona opromieniona blaskiem, krople krwi spływają na  czoło, oczy zwrócone ku górze. Na podeście leżą rózgi i bicz. Po prawej przed podestem grupa szyderców o karykaturalnych twarzach, ubranych w barwne stroje z epoki. Za nimi po lewej dwaj rozmawiający kapłani. Tło bardzo ciemne z widocznymi zarysami architektury i grupa żołnierzy w zbrojach, których słabo oswietla latarnia zawieszona u góry.

Naigrawanie

Francken, Frans II

1620 — 1642

Muzeum Narodowe w Lublinie

Dwie półfigury kobiece na ciemnym neutralnym tle. Na pierwszym planie stoi frontalnie młoda kobieta w białym głęboko wydekoltowanym negliżu, z narzuconą na lewe ramię czerwoną tkaniną (szal?). Twarz owalna, duże ciemne oczy, pełne czerwone usta jasna karnacja z rumieńcami na policzkach, włosy długie barwy popielatej (peruka lub upudrowane, zgodnie z modą) w lokach opadajacych na lewe ramięj, nad lewym uchem wpięty bukiecik wielobarwnych, drobnych kwiatów (białę, czerwone i błękitne). Spogląda na widza, w lewej dłoni trzyma kartkę z zapisem nutowym, prawą unosi lekko przed siebie. Za nią po lewej wyłania się postać starej kobiety w jasnobrązowej chuście na głowie, która prawą ręką wskazuje nuty, w lewej trzyma gryf wioli.

Lekcja śpiewu

Silvestre, Louis de

1740 — 1748

Muzeum Narodowe w Lublinie

Na tle pochmurnego nieba trzy półpostacie kobiece: po lewej Atena (Minerwa) w ozdobnym hełmie z piórami, półpancerzu i jasnym płaszczu spiętym broszą na lewym ramieniu; w prawej ręce trzyma włócznię. pośrodku Afrodyta (Venus) naga, z przerzuconą przez prawe ramie złotawa draperią, w prawej dłoni trzyma złote jabłko. Po prawej Hera (Junona) naga, w narzuconym błkitnym płaszczu, trzyma przed soba pawia. Kobiety młode, ciała o jasnej karnacji, twarze owalne, włosy upięte, ciemnoblond ze złotawym refleksami.

Trzy boginie

Vouet, Simon

1620 — 1650

Muzeum Narodowe w Lublinie

Młoda kobieta w półpostaci, z głową zwróconą w prawo, splecione dłonie opiera na czaszce, pod którą leży rozłożona księga. Ubrana w białą koszulę na którą narzucony jest błękitny płaszcz, zsuniete ubranie odsłania lewe ramię i głęboki dekolt. Karnacja ciała jasna, włosy długie, jasnoblond spływaja na ramiona i dekolt. W tle elementy pejzażu: ciemna korona drzewa po lewej stronie a po prawej pochmurzone niebo.

Święta Maria Magdalena

nieznany

1700 — 1750

Muzeum Narodowe w Lublinie

Kompozycja w poziomym owalu: po prawej siedzi bokiem do widza Matka Boska z nagim Dzieciątkiem na kolanach - skupia na sobie światło. Ubrana w popielatą suknię z białymi rękawami i ciemnobłekitny płaszcz, wokół ramion zawiązany żółty szal w czarne paski. Dzięciątko zwrócone ku Niej, jasnowłose, wokół głowy ma promienisty nimb. W głębi pośrodku płótna siedzi święty Józef pochylony nad otwartą księgą - w półmroku. Tło dla postaci stanowią gęste zarośla, po lewej otwiera się fragment pejzażu z głęboką perspektywą, nad horyzontem jasnoróżowa zorza.

Święta Rodzina w drodze do Egiptu

nieznany

1660 — 1700

Muzeum Narodowe w Lublinie

Scena figuralna w pejzażu. Na kamiennych schodach Madonna w błękitnej sukni prawą ręką podtrzymuje siedzące poniżej Dzieciątko. Obok Marii stoi pochylony święty Józef w czerwonym płaszczu, oparty oburącz na lasce. Dzieciątko zwraca się ku stojącemu po prawej świetemu Janowi (mały chłopiec), który całuje je w rękę. Z przodu po lewej stronie siedzi widoczna z boku święta Anna w żółtym płaszczu i białej chuście. W tle szkicowo zaznaczony pejzaż z architekturą. Niebo jasne z ciemnostalowymi chmurami.

Święta Rodzina

nieznany

między 1630 — 1650

Muzeum Narodowe w Lublinie

Scena figuralna we wnętrzu. W centrum stół przykryty białym obrusem na czerwonej wzorzystej serwecie. Na nim metalowe naczynia, pośród nich talerz z odciętą głową (Jana Chrzciciela). Wokól stołu siedzą cztery osoby - trzech mężczyzn i jedna kobieta (Herodiada), dwie następne stoją w głębi. Z prawej strony pod zielonym baldachimem zasiada król (Herod) w białym turbanie z koroną. Po lewej odchodząca młoda kobieta (Salome) ubrana współcześnie w żółtą suknię na krynolinie, z baskiną i bufiastymi rękawami, białą koszulę z wysokim koronkowym kołnierzem; spogląda w stronę okna przez które widać scenę egzekucji.

Uczta Heroda

Francken, krąg

między 1640 — 1660

Muzeum Narodowe w Lublinie

Równinny krajobraz z niskim horyzontem. Na pierwszym planie po prawej fragment portyku kolumnowego ujętego perspektywicznie, po lewej krawędź muru porosłego roślinnością; w głębi pośrodku kompozycji ruiny budowli z półkolistą edikulą (świątynia Venus i Romy na Forum Romanum) a przed nimi monumentalny posąg siędzącego Jowisza (Kapitolińskiego). W tle jasne, lekko pochmurzone niebo. Pośród tej scenerii drobne postacie ludzi i dwa psy. Wąska gama barwna: ziemia i ruiny w odcieniach brązu z dodatkiem zieleni, niebo w odcieniach szarości; w postaciach ludzi wprowadzone dodatkowo żółcień, błękit, biel i czerwień. Jeden z ludzi siedzący po prawej stronie wskazuje palcem na słabo czytelną sygnaturę artysty umieszczoną na cokole portyku.

Pejzaż z ruinami rzymskimi

Weenix, Jan Baptist

przed 1650 — 1660

Muzeum Narodowe w Lublinie

Scena bitewna, na pierwszym planie z lewej tors półnagiego mężczyzny z krwawiącą raną, z prawej leżący koń i jeździec. Za nimi, z lewej Turek na spiętym koniu atakuje szablą pochylonego mężczyznę, który strzela do niego z pistoletu a na ramieniu niesie sztandar, w powietrzu ulatuje kapelusz. Niebo zachmurzone, zasnute dymem od wystrzałów.

Potyczka z Turkami

Huchtenburgh, Jan van

1700 — 1720

Muzeum Narodowe w Lublinie

Po lewej stronie martwy zając powieszony za tylne łapy na drewnianym kołku, malowany bardzo realistycznie, w odcieniach brązu z dodatkiem bieli. Po prawej pęk szparagów. Pośrodku przy dolnej krawędzi umieszczono świeżo zebrane grzyby tego samego gatunku. Tło neutralne ciemnobrunatne, miękki światłocień. Kompozycja sprawia wrażenie przyciętej od góry, dołu i lewej strony płótna.

Martwa natura - zając i szparagi

nieznany

1660 — 1680

Muzeum Narodowe w Lublinie

Znaleziono 30 obiektów

Pokaż więcej obiekty

Brak wyników

Może Cię również zainteresować:

Dodaj notatkę

Edytuj notatkę

0/500

Jakiś filtr
Data od:
Era
Wiek:
—+
Rok:
—+
Data do:
Era
Wiek:
—+
Rok:
—+
Dodaj zakres
asd