Stajnia osłów

Kompozycja animalistyczna Giandomenico Tiepolo przedstawia wnętrze stajni dla osłów. Artysta wykorzystał ją do ukazania w sposób humorystyczny sceny rodzajowej. Po lewej stronie wnętrza, częściowo osłoniętego drewnianym stropem, na którym zmagazynowana jest słoma, na tle ceglanego muru, z którego odpadł już prawie cały tynk, stoją i leżą w rozmaitych pozach osły. Po prawej stronie rozmawia grupka osób. Chłop z długim kijem, przypuszczalnie pasterz, oraz chłopiec, może jego pomocnik, ukazani są przodem w głębi. Na pierwszym planie stoją tyłem: tęga kobieta w sukni zdobionej poprzecznymi paskami podkreślającymi jej figurę, okrywająca głowę szerokoskrzydłym kapeluszem oraz mężczyzna w peruce i trójrożnym kapeluszu siedzący na ośle, być może właściciel gospodarstwa, o czym świadczy szpada u jego boku, zwisająca za zadem zwierzęcia. Mężczyzna szerokim gestem wznosi rękę ze szpicrutą. Poły jego szustokoru zabawnie rozchylają się nad zadem zwierzęcia. Osioł stojący najbliżej tej grupy odwraca się ku ludziom chudym zadem, a jego pysk wygląda na uśmiechnięty. Inne osły zajmują się sobą, nie zwracając uwagi na to, co dzieje się w ich stajni.

Rysunek wykonany piórem w tuszu na szkicu czarną kredką, podmalowany akwarelą, na kremowym papierze, należy do cyklu „Scene di vita contemporanea” – stu rysunków z życia współczesnego artyście. Giandomenico datował go na tablicy umieszczonej na murze: 1791, co było rzadkością w jego praktyce twórczej. Należy do zespołu 36 prac rodziny Tiepolo, największego polskiego zbioru rysunków tej wybitnej i sławnej, osiemnastowiecznej weneckiej rodziny artystów.

Ewa Gwiazdowska