![MBP/8/M/ML Fotografia przedstawia dwie kobiety, ubrane na czarno, stojące obok grobu Bolesława Prusa na Powązkach. Oktawia Głowacka stoi po lewej stronie, ubrana jest w czarny płaszcz, czarne rękawiczki, w prawej ręce trzyma laskę na której się opiera, a na głowie ma czarny kapelusz. Po prawej stronie stoi Emilia Kapaonowa ubrana w czarnym płaszcz z kołnierzem obszytym futrem, w prawej ręce trzyma małą, torebkę. Za plecami kobiet, znajduje się bryła grobu Bolesława Prusa w kształcie prostopadłościanu, zwieńczonego ozdobną koroną. Na drugiej stronie, w lewym, dolnym rogu znajduje się napis wykonany ołówkiem: „Pomnik B. Prusa/ na Powązkach”. Wyżej umieszczony jest prostokątny, drukowany znak wewnątrz którego widnieje napis: „LEONAR”.](/brepo/panel_repo/2022/12/07/p2sezy/contain-360-1000-max-mbp-8-m-ml-001.jpg)
Oktawia Głowacka i Emilia Kapaonowa przy grobie Bolesława Prusa na Powązkach
1924
Muzeum Narodowe w Lublinie
Jest częścią kolekcji: Lubliniana. Malarskie widoki Lublina i Lubelszczyzny (XVII – początek XX wieku)
Ta dość smutna w wymowie praca przedstawia cmentarz. Nie jest to zwyczajny widok nagrobków czy próba ukazania nostalgii i zadumy. Na pierwszym planie rozgrywa się prawdziwy ludzki dramat, widać eksplozję uczuć wyrażoną gestami i postawą. Głównymi, a zarazem jedynymi bohaterkami sceny są dwie postacie: jedna to żywa osoba, druga – rzeźba nagrobna.
Realna kobieta klęczy wsparta o płytę grobową. Spowija ją czarny płaszcz, który ciągnie się po ziemi i wprowadza dynamiczny ukośny akcent kompozycji pośród spokojnych pionów krzyży drugiego planu. Nie widać schowanej w dłoni odwróconej twarzy, ale układ ciała i gesty wymownie świadczą o jej rozpaczy po stracie kogoś bliskiego. Głową dotyka kamienia. Tak jak nie jest w stanie przebić muru głową, tak też nie może zrozumieć tego, że ludzie odchodzą do innego świata.
Na postumencie jest umieszczona rzeźba nagrobna – statua. Przedstawia kobietę w białej szacie, pochyloną w kierunku płaczącej żałobnicy. Chociaż to tylko kamienna rzeźba, poprzez gesty i wyraz twarzy wygląda jak żywa osoba. Być może ożywiły ją łzy, ból i cierpienie. Wydaje się do głębi poruszona rozgrywającym się u jej stóp dramatem.
Władysław Barwicki był artystą wszechstronnym. Oprócz malarstwa i grafiki zajmował się rzeźbą. Artysta potrafił trafnie oddać nastrój melancholii i refleksji. Wykonał między innymi nagrobek lubelskiego aktora Henryka Korczaka Swaryczewskiego na cmentarzu przy ulicy Lipowej przedstawiający lirnika z chłopcem.
Autor / wytwórca
Wymiary
cały obiekt: wysokość: 41.8 cm, szerokość: 26.8 cm
Rodzaj obiektu
grafika
Technika
litografia
Tworzywo / materiał
papier
Czas powstania / datowanie
Miejsce powstania / znalezienia
Numer identyfikacyjny
Lokalizacja / status
1924
Muzeum Narodowe w Lublinie
1944
Muzeum Historii Żydów Polskich POLIN
1908
Muzeum Narodowe w Lublinie
odkryj ten TEMAT
Muzeum Okręgowe w Toruniu
odkryj tę ŚCIEŻKĘ
Ścieżka edukacyjna