Filiżanka serwisowa z herbem Lubomirskich Szreniawa

Filiżanka serwisowa z herbem Lubomirskich Szreniawa. Filiżanka z serwisu obiadowego w stylu klasycystycznym wykonanym w manufakturze porcelany w Wiedniu około 1806 - 1807 r. Wytwórnia ta powstała w 1718 r. jako druga w Europie, po Miśni, manufaktura porcelany, działała do 1864 r. Serwisy obiadowe, śniadaniowe, do herbaty, kawy i czekolady stanowiły zasadniczą część produkcji wiedeńskiej wytwórni, zwłaszcza od 4 ćw. XVIII w. Filiżanka została zakupiona przez muzeum w Łańcucie w 1982 r. wraz z innymi naczyniami należącymi do serwisu obiadowego. Powyższa filiżanka jest cylindryczna, z prostokątnym uszkiem, z pokrywką ze złoconym uchwytem. Zdobiona jest malowanym herbem Szreniawa z krzyżem maltańskim. Na spodzie filiżanki malowany czarną farbą monogram wiązany „HL”. Zapewne serwis, którego część stanowiły zakupione przez muzeum naczynia należał do Henryka Lubomirskiego (1777 - 1850), który był wychowankiem księżny Izabeli Lubomirskiej (1736 - 1816), właścicielki łańcuckiego zamku. Henryk Lubomirski był kawalerem maltańskim od 1796 r.

Barbara Trojnar