![MNS/A/22250/1 tarcza drewniana - Ujęcie z przodu. Tarcza drewniana, nawiązująca do tarcz typu migdałowatego. Wykonana została z sześciu deszczułek, zwanych też plankami, o szerokości 6,5–17 cm i grubości 0,4–0,7 cm, ściśle przylegających do siebie, spojonych najpewniej klejem pochodzenia roślinnego (żywicznego) lub zwierzęcego (kostnego). Zachowała się jedynie drewniana część tarczy oraz lewy uchwyt skórzany, tak zwany imacz, w postaci paska skóry o długości 42 cm, który przymocowany był za pomocą gwoździ. Po prawym imaczu zachowały się jedynie otwory, podobnie jak po pasie naramiennym. Frontową powierzchnię tarczy pokrywają ślady kolorowej dekoracji namalowanej bezpośrednio na deszczułkach czerwoną, żółtą i czarną farbą. Część centralną zajmuje czerwono-żółty stylizowany krzyż o rozszerzających się ramionach. Wzdłuż brzegu widnieją czerwone kółka i czarne owale z żółtymi rozetami wewnątrz, układające się naprzemiennie, oddzielone od części centralnej czarną kreską.](/brepo/panel_repo/2022/04/08/mcwynh/contain-360-1000-max-mns-a-22250-1-dscf6898-ppp.jpg)
Tarcza drewniana
1176 — 1200
Muzeum Narodowe w Szczecinie
Jest częścią kolekcji: Wczesne średniowiecze na Pomorzu
Miecz żelazny dwusieczny z Lubiatowa w powiecie pyrzyckim.
Miecz znaleziono w nieznanych bliżej okolicznościach pod koniec XIX wieku, najpewniej około 1896 roku, na bagnach położonych na południowy wschód od centrum podpyrzyckiej wsi Lubiatowo. W dokumentacji archiwalnej miejsce znalezienia miecza określone jest jako Phalbau – budowla na palach. Oprócz średniowiecznych znaleziono tam przedmioty datowane na epokę neolitu. Miecz z Lubiatowa jest całkowicie zachowany – głownia wraz z rękojeścią. Głownia, część miecza, którą zadawane są ciosy, ma ostrza po obu stronach. Jest masywna i szeroka, zakończona zaokrąglonym sztychem. Na obu powierzchniach, tzw. płazach, można zaobserwować charakterystyczną „jodełkę” świadczącą o sposobie wykonania głowni – rdzeń został wykonany z dwóch skręconych prętów, nisko- i wysokowęglowego, tworzących jądro, po obu stronach dodano nakładki ostrzy. Trzpień miecza, na którym osadzono rękojeść jest wąski i lekko zwęża się ku głowicy – zwieńczeniu rękojeści o kształcie zbliżonym do trójkąta. Znajdujący się pomiędzy głownią a rękojeścią jelec jest krótki i wysoki.
W systematyce mieczy wczesnośredniowiecznych skandynawskiego badacza Jana Petersena miecz z Lubiatowa określany jest obecnie jako typ C okazów wyrabianych w IX wieku w Norwegii.
Wymiary miecza: długość całkowita 87,2 cm, wymiary głowni: długość 70,9 cm, szerokość 5,29 cm, grubość 0,48 cm, waga 913 g.
Sławomir Słowiński
Autor / wytwórca
Wymiary
cały obiekt: wysokość: 87.2 cm, szerokość: 5.29 cm
Rodzaj obiektu
broń, miecz
Technika
szlifowanie, zgrzewanie, kucie
Tworzywo / materiał
żelazo
Pochodzenie / sposób pozyskania
przekaz
Czas powstania / datowanie
Miejsce powstania / znalezienia
Właściciel
Muzeum Narodowe w Szczecinie
Numer identyfikacyjny
Lokalizacja / status
1176 — 1200
Muzeum Narodowe w Szczecinie
901 — 1100
Muzeum Narodowe w Szczecinie
776 — 950
Muzeum Narodowe w Szczecinie
odkryj ten TEMAT
Muzeum Narodowe w Szczecinie
odkryj tę ŚCIEŻKĘ
Ścieżka edukacyjna